Πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Μπανγκόκ η κηδεία του 13χρονου Anucha Tasako. Ο Anucha ήταν επαγγελματίας μαχητής του Muay Thai και το απόγευμα της περασμένης Κυριακής τραυματίστηκε πολύ βαριά σε αγώνα. Από τα χτυπήματα προκλήθηκε εγκεφαλική αιμορραγία από την οποία δεν συνήλθε ποτέ.
Αν και 13 χρονών ο Anucha είχε ήδη στο ενεργητικό του 174 αγώνες σε διάστημα 5 ετών. Δηλαδή αγωνιζόταν από τα 8 του και είχε αγώνα κάθε 10 περίπου μέρες.
Σαν αυτόν είναι και άλλα 300.000 παιδιά που αγωνίζονται επαγγελματικά στην χώρα.
Για αυτά και τις οικογένειές τους το Muay Thai είναι μια σημαντική πηγή εισοδήματος που τους βοηθά να επιβιώσουν και τους μικρούς να πάνε σχολείο.
Εκ των υστέρων το Υπουργείο Αθλητισμού της Ταϊλάνδης πρότεινε την πλήρη απαγόρευση των αγώνων σε παιδιά κάτω των 12 ετών και τους αγώνες παιδιών ηλικίας 12-15 μετά από έγκριση από τις αρχές. Αυτές οι αλλαγές όμως θα μείωναν το θέαμα και τελικά θα έπλητταν την ζωή των μαχητών και των οικογενειών τους. Με τις αλλαγές επίσης διαφωνούν πολλοί μεταξύ των οποίων και οι παλιοί αθλητές και παράγοντες του στυλ, επικαλούμενοι μεταξύ άλλων και πολιτιστικούς λόγους.
Κατηγορούν επίσης τον διαιτητή που δεν διέκοψε τον αγώνα όταν είδε ότι ο Anucha έδειχνε αδύναμος για να συνεχίσει. Μπορεί και να είναι αλήθεια αλλά αυτό ακυρώνει την ευθύνη όλων των άλλων;
Όπως υποστηρίζουν οι κανονισμοί δεν αλλάζουν γιατί η βιομηχανία των αγώνων βγάζει πολλά χρήματα και η κυβέρνηση δεν έχει τα κότσια για να προωθήσει τις αλλαγές.
Πάντως για την ιστορία, οι γονείς του Anucha δήλωσαν ότι δεν θα προσφύγουν στην Δικαιοσύνη
Η Ένωση του αθλήματος προτείνει να μην συμμετέχουν σε αγώνες παιδιά κάτω των 10 ετών. Μία ακτινολόγος που έχει ασχοληθεί με τα τραύματα των παιδιών αυτών, και που μπορείτε να δείτε στο δεύτερο βίντεο, προτείνει να μην αγωνίζονται κάτω των 18 ετών. Αυτό φυσικά δεν πρόκειται να περάσει.
Εδώ βλέπουμε το τέλος του αγώνα και το νοκ άουτ:
Στην συνέχεια βλέπουμε δύο ιστορίες όμοιες με του μικρού της ιστορίας μας. Και τα δύο βίντεο είναι εξαιρετικά και παρουσιάζουν την πραγματικότητα που βιώνουν τα παιδιά αυτά στην Ταϊλάνδη.
Παρατηρείστε το τι τραβά ο μικρός στο πρώτο στην προσπάθειά του να χάσει βάρος για να περάσει στην ζύγιση. Οι μέθοδοι αυτές στην Δύση θα μπορούσαν να θεωρηθούν σαν βασανισμός ή κακοποίηση. Να θυμίσουμε ότι πρόκειται για παιδί στην ανάπτυξη.
Τι μπορούμε να πούμε για τον πατέρα που βάζει το παιδί του να “εργαστεί”, φορτώνοντας του την ευθύνη που έχει αυτός να θρέψει την οικογένειά του; Για το ότι το εκθέτει στην βεβαιότητα του τραυματισμού, γνωρίζοντας ότι θα υποστεί μόνιμες βλάβες στον εγκέφαλό του; Το ότι το καταδικάζει με τον τρόπο αυτό στην μόνιμη υστέρηση έναντι των άλλων; Τι πρέπει να σκεφτούμε για τους θεατές που αρέσκονται να βλέπουν δύο παιδιά να τραυματίζονται, να φθείρονται αγωνιζόμενοι; Τι είναι αυτό που τους δίνει χαρά σε αυτή την διαδικασία;
Και η χώρα τους πως το δέχεται αυτό; Γιατί δεν το απαγορεύει προστατεύοντας την επόμενη γενιά των πολιτών της; Μετρώντας από τη μια τα χρήματα και τις “πιέσεις” και από την άλλη την υγεία των παιδιών τι επιλέγει;
Το Muay Thai σίγουρα έχει ενδιαφέρον από τεχνική άποψη. Η συνεισφορά του με τεχνικές στο ΜΜΑ, που αυτή την εποχή κυριαρχεί παγκόσμια, το κάνει ακόμη πιο εμπορικό. Αλλά σε αυτό θα πρέπει να συμμετέχουν ενήλικοι αποφασίζοντας μόνοι τους για το τι θα κάνουν με την υγεία τους.
Το λιγότερο που θα μπορούσαμε να περιμέναμε είναι παιδικοί αγώνες με όλα τα προστατευτικά και λιγότερους γύρους για να αποφεύγονται τραυματισμοί. Οι θεατές ας βολευτούν με τις καλές τεχνικές. Ίσως έτσι αποδείξουν ότι και αυτοί προσπαθούν να ξεφύγουν από την κυριαρχία του ενστίκτου.
