Τα σπασίματα σκοπό έχουν να δείξουν την δυνατότητα συγκέντρωσης της ισχύος σε μια δεδομένη στιγμή σε ένα μικρό σημείο μιας σκληρής επιφάνειας. Με τον τρόπο αυτό το χέρι ή το πόδι υπερτερεί και το ξύλο ή το τούβλο υποχωρεί.
Πλέον έχουν γίνει θέαμα από μόνο του, με διαγωνισμούς, επιδείξεις κ.λ.π.
Εδώ βλέπουμε τι γίνεται όταν η τεχνική δεν είναι σωστή. Προσέξτε ότι ο αγκώνας, το πιο σκληρό σημείο του χεριού δεν χτυπά. Αντί γι’ αυτό χτυπούν οι μύες πίσω από αυτόν.
Το γόνατο επίσης δεν είναι τόσο γρήγορο για να κάνει σπασίματα αλλά και πάλι δεν αξιοποιεί την σκληρή επιφάνειά του αλλά χτυπά με τον τετρακέφαλο και μάλιστα χωρίς κάποια στήριξη των πλακών. Το αποτέλεσμα το βλέπετε.
