Ο Elvis ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το Karate το 1958 όταν ήταν στρατιώτης στην Γερμανία. Ο πρώτος του εκπαιδευτής ήταν ο Juergen Seydel και στυλ το Shotokan Karate. Του άρεσε τόσο που τις ημέρες που είχε άδεια πήγαινε στο Παρίσι για εκπαίδευση με τον Tetugio Murakami, αρχηγό του Shotokan στην Ευρώπη εκείνη την εποχή.
Το 1960, στην Αμερική πλέον, συναντήθηκε με τον Ed Parker, δημιουργό του Αμερικάνικου Kenpo. O Parker πρότεινε στον Elvis τον Hank Slomanski, εκπαιδευτή στο Fort Campell. Από αυτόν ο Elvis πήρε την μαύρη του ζώνη στις 21 Ιουλίου του 1960. Ο Slomanski σκοτώθηκε αργότερα στο Βιετνάμ.
Την περίοδο 1970-1974 ο Elvis εκπαιδεύτηκε στο Memphis από τον Kang Rhee. Η εκπαίδευση ήταν πολύ αυστηρή και το αστέρι ακολουθούσε όπως όλοι οι υπόλοιποι. Είχε μάλιστα επιλέξει σαν προσωνύμιο στην εκπαίδευση το “Mr. Tiger”.
Στις αρχές του 1973 του απονεμήθηκε από τον Rhee το 7ο Dan! Και αυτός για να τον ευχαριστήσει του έκανε δώρο την προσωπική του Cadillac Eldorado Deluxe!
Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1974 πήρε πάλι από τον Rhee το 8ο Dan! Αν και όλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν ήταν για το επίπεδο αυτό, για να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να αναρωτηθούμε τι θα έκανε ένας σημερινός εκπαιδευτής αν τον είχε για μαθητή.
Η εποχή αυτή πάντως, χαρακτηρίστηκε από τους φίλους του σαν την καλύτερή του, τα Χρυσά Χρόνια όπως τα έλεγαν, τότε που ο Elvis απολάμβανε ειρήνη και πνευματική ικανοποίηση.
Βέβαια κατά πόσον το μάθημα ήταν φυσιολογικό, είναι σχετικό. Οι υπόλοιποι μαθητές έχοντας δίπλα τους έναν θρύλο, αν και αυτός ήταν πολύ ταπεινός, πιο πολύ παρακολουθούσαν αυτόν παρά τον εκπαιδευτή. Όσο για την εμφάνιση, ενώ στο κανονικό μάθημα φορούσε μια κανονική φόρμα, στις επιδείξεις ξέφευγε λίγο το πράγμα: η φόρμα και η ζώνη ήταν διαφορετικές. Η φόρμα ήταν διακοσμημένη με κόκκινα σιρίτια, τα αρχικά του στην πλάτη, φαρδιά κάτω, ενώ η ζώνη είχε το όνομά του και μαύρες άκρες. Θύμιζε Las Vegas.
Εδώ τον βλέπουμε να κάνει κινήσεις που μοιάζουν με Karate στην σκηνή:
Το γεγονός είναι ότι, όπως διηγούνται συμμαθητές του, στην προπόνηση δεν ήταν ο θρύλος που έβλεπαν στη σκηνή, αλλά μια φιλότιμη μαύρη ζώνη με 15 χρόνια εμπειρίας, ίσως περισσότερα από πολλούς επαγγελματίες της εποχής. Βέβαια πολλές φορές κυκλοφορούσε με μπότες στην αίθουσα!
Είχε χρηματοδοτήσει ένα φιλμ, τύπου ντοκιμαντέρ, με τον τίτλο “The New Gladiator” με σκοπό να προωθήσει τις πολεμικές τέχνες στο ευρύ κοινό, το οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Το φιλμ υπάρχει στο διαδίκτυο. Διάφορα μεγάλα ονόματα των πολεμικών τεχνών κυκλοφορούσαν γύρω του, όπως μπορείτε να δείτε:
Εδώ μπορείτε να δείτε πάρα πολλές φωτογραφίες του Elvis αναφορικά με την σχέση του με τις πολεμικές τέχνες:
Το 1974 χρηματοδότησε την περιοδεία της Αμερικανικής Ομάδας στην Ευρώπη. Ήταν η εποχή που στη Αμερική άρχισε να δημιουργείται το Full contact Karate, το μετέπειτα Kick boxing.
Στην σχολή του Rhee εκείνη τη εποχή δίδασκε ο Bill Wallace, παγκόσμιος πρωταθλητής στους πόντους και στο Kick boxing τα επόμενα χρόνια. Γνωρίστηκαν με τον Elvis, έγιναν φίλοι, και από τότε έως και τον θάνατό του ήταν ο προσωπικός του προπονητής και εκπαιδευτής στη σχολή που άνοιξε ο Elvis. Μάλιστα όταν ο Wallace τραυματίστηκε στο γόνατο και κινδύνεψε η καριέρα του, ο Elvis τον έστειλε με δικά του έξοδα στον καλύτερο βελονιστή για να τον θεραπεύσει, βοηθώντας τον έτσι να συνεχίσει και τα επόμενα χρόνια να κατακτήσει το παγκόσμιο επαγγελματικό πρωτάθλημα στο Full contact και να ολοκληρώσει μια λαμπρή καριέρα. Είναι ο πλέον κατάλληλος για να πεί αν ο θρύλος ήταν καλός. Όπως λέει, ο Elvis είχε προσπαθήσει σκληρά, ήταν καλός τεχνικά, παρά το ότι δεν μπορούσε να μονομαχεί ελεύθερα λόγω της δουλειάς του που δεν επέτρεπε τραυματισμούς. Το ότι χρησιμοποιούσε τεχνικές μαχητικών τεχνών στις συναυλίες του, επηρέασε θετικά στην διάδοσή τους στην Αμερική.
