Σήμερα επιλέξαμε ένα βίντεο που παρουσιάζει 10 διαφορές στα λακτίσματα μεταξύ του Karate της Okinawa, του Γιαπωνέζικου Karate και του Taekwondo.
Είναι σημαντικό γιατί οι διαφορές δεν σταματούν στο πως τινάζεται το πόδι, αλλά περιλαμβάνουν και το πως διαφέρει η χρήση του βάρους του σώματος κατά την εκτέλεση της τεχνικής, οι στόχοι που συνήθως επιλέγονται, η χρήση των ισχύων, ο τρόπος προπόνησης που προσαρμόζεται σε όλα τα παραπάνω, οι δυνατότητες για συνδυασμούς λακτισμάτων, τα εναέρια λακτίσματα, οι στάσεις, ακόμη και η επιλογή του δαπέδου στο Dojo/Dojang.
Οι τεχνικές των ποδιών είναι πιο καθοριστικές από τις τεχνικές των χεριών γιατί σε αυτές συμμετέχει περισσότερη μάζα σώματος, απαιτεί ισορροπία στο ένα πόδι για κάποια δέκατα του δευτερολέπτου, το “όπλο” πρέπει να σηκωθεί από το έδαφος και να ταξιδέψει ψηλά και μακρυά από τον κορμό μας, να εκτελεστεί όλη αυτή η κίνηση με ασφάλεια, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.
Αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις καθορίζονται από τις διαφορετικές στάσεις πριν και μετά την εκτέλεση το λακτίσματος. Σαν συνέπεια αυτού επηρεάζονται και οι επιλογές για τις τεχνικές χεριών που μπορούν να εκτελεστούν πριν και μετά από ένα λάκτισμα, οι συνδυασμοί κ.λ.π.
Οι διαφορές είναι πολύ σημαντικές, γιατί αντικατοπτρίζουν τις διαφορές στον τρόπο που βλέπουν οι άνθρωποι τα πράγματα. Στην περίπτωσή μας το Karate της Okinawa έχει προσανατολισμό περισσότερο στην αυτοάμυνα και λιγότερο στην αθλητική εκδοχή. Έχει επομένως κυρίως χαμηλά έως μεσαίου ύψους λακτίσματα. Το Ιαπωνικό Karate επιλέγει και ψηλότερους στόχους ενώ το Taekwondo χτυπά παντού με τα πόδια, θέλοντας να έχει όλους τους στόχους στο στόχαστρό του, κάνοντας τους έτσι ευάλωτους.
Πολύ ενδιαφέρουσα διαφορά είναι και οι συνδυασμοί. Στο Karate της Okinawa συνήθως εκτελείται ένα λάκτισμα και ακολουθεί μια τεχνική χεριών. Στο Ιαπωνικό Karate συνήθως εκτελούν ένα ή δύο συνεχόμενα λακτίσματα. Στο Taekwondo μπορείς να τελειώσεις έναν αγώνα χωρίς να “βάλεις χέρι”.
Όλες αυτές οι διαφορές παρουσιάζονται στο βίντεο που ακολουθεί.
