Ο Edward William Wright γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1860 στο Madras της Ινδίας. Ήταν το τρίτο από τα εννέα παιδιά του μηχανικού σιδηροδρόμων William Barton Wright και τη σύζυγό του Janet.
Επέστρεψε το 1880 στην Μεγάλη Βρετανία. Εκπαιδεύτηκε σε Γαλλία και Γερμανία και εργάστηκε αρχικά σαν σιδηροδρομικός και κατόπιν πολιτικός μηχανικός και επιθεωρητής. Εργάστηκε σε Αίγυπτο, Πορτογαλία, Μαλαισία και Σιγκαπούρη.
Πάντα ενδιαφερόταν για τις πολεμικές τέχνες και την αυτοάμυνα. Όταν βρισκόταν στο Kobe της Ιαπωνίας (1895-1898), εκπαιδεύτηκε στο Shinden Fudo Ryu, ένα στυλ Jujitsu, και στο Τόκιο Kodokan Judo.
Επιστρέφοντας στην Μεγάλη Βρετανία, εκπαιδεύτηκε στην πυγμαχία, το γαλλικό Savate και το Stick fighting, την μάχη με μπαστούνι.
Συνδυάζοντας όλα αυτά τα στυλ, δημιούργησε το δικό του σύστημα, το οποίο ονόμασε Bartitsu, όνομα που συνδυάζει το όνομά του και την λέξη Jujitsu.
Άρχισε να δημοσιεύει άρθρα σε περιοδικά εξηγώντας την δομή και την μηχανική του συστήματός του, τα οποία αναδημοσιεύτηκαν σε πολλές εφημερίδες σε Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ, Νέα Ζηλανδία και Αυστραλία.
Το 1900 ο Edward ίδρυσε την Σχολή Όπλων και Πολιτισμού Bartitsu, στην περιοχή του Soho του Λονδίνου. Στη σχολή αυτή παρέδιδε μαθήματα αυτοάμυνας και φυσικών θεραπειών. Στους μαθητές του περιλαμβάνονταν στρατιωτικοί, αθλητές, ηθοποιοί, πολιτικοί και αριστοκράτες. Παράλληλα οργάνωνε διαγωνισμούς και παρουσιάσεις τεχνικών αυτοάμυνας.
Εκτός από την άοπλη μάχη προωθούσε και την δεξιοτεχνία μάχης με μπαστούνι και ομπρέλα.
Να σημειώσουμε ότι στην σχολή του δίδασκαν και ο Ελβετός Pierre Vigny, την χρήση του μπαστουνιού, αγγλική πυγμαχία, savate, ξιφασκία και πάλη και ο Ιάπωνας Yukio Tani, Judo και JuJutsu σαν απεσταλμένος του Jigoro Kano.
Μια μεγάλη στιγμή ως προς την διάδοση και αναγνωρισιμότητα του στυλ, ήταν όταν ο δημιουργός του Sherlock Holmes, Sir Arthur Conan Doyle, συμπεριέλαβε το Bartitsu μέσα στις δεξιότητες του πρωταγωνιστή του.
Το 1902 ήταν μια καλή χρονιά για τον Barton-Wright. Σε αυτήν ο Edward οργάνωσε και προώθησε την περιοδεία με τον τίτλο “Great Anglo – Japanese Tournament” η οποία περιλάμβανε εκδηλώσεις προώθησης του Bartitsu στο Nottingham, στην στρατιωτική βάση του Sandringham, στην Oxford, στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και το Lancashire.
Το στυλ είναι μοναδικό:
Το Bartitsu Club έκλεισε το 1903. Στη συνέχεια ο Edward εγκατέλειψε την διδασκαλία του συστήματός του και ασχολήθηκε με την φυσικοθεραπεία. Ίδρυσε μια σειρά κλινικών στο Λονδίνο και συνέχισε να εργάζεται στον τομέα αυτό μέχρι το τέλος της ζωής του.
Στην πορεία του σαν θεραπευτής έστρεψε το ενδιαφέρον του στην χρήση διαφόρων ηλεκτρικών συσκευών για την θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας και των ρευματισμών.
Αντιμετωπίστηκε με καχυποψία από το ιατρικό κατεστημένο του Λονδίνου. Αποτέλεσμα πτώχευσε πολλές φορές τα πρώτα 30 χρόνια του 20ου αιώνα.
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα από μια σειρά αποτυχημένων εφευρέσεων και επενδύσεων.
Για την περίοδο 1930-1950 δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες.
Το 1950 εμφανίστηκε σε μια συγκέντρωση του Budokwai που θεωρείται ως πρωτοπόρος των ιαπωνικών πολεμικών τεχνών στην Ευρώπη.
Ο Edward Barton-Wright πέθανε στις 26 Απριλίου του 1951 στο Kingston-upon-Thames, στο Surrey της Μεγάλης Βρετανίας, σε ηλικία 90 ετών, σε συνθήκες φτώχειας. Τάφηκε σε τάφο χωρίς στοιχεία αναγνώρισης.
Η συνεισφορά του στις πολεμικές τέχνες και την αυτοάμυνα αναγνωρίστηκε μετά τον θάνατό του, στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Αυτοί που βοήθησαν σε αυτό ήταν ο δύο Βρετανοί ιστορικοί των πολεμικών τεχνών Richard Bowen και Graham Noble και έπειτα από μέλη της Εταιρείας Bartitsu.
Το 2004, μέλη της Εταιρείας Bartitsu ξεκίνησαν μια προσπάθεια συγκέντρωσης χρημάτων για τον εορτασμό του Barton-Wright, προς τιμήν του πρωτοποριακού έργου του στις πολεμικές τέχνες.
Από τότε το έργο του Barton-Wright έγινε αντικείμενο σε αναφορές σε συνέδρια, εκδόσεις, λεξικά, ντοκιμαντέρ, τηλεοπτικές παραγωγές, λογοτεχνικά βιβλία, κινηματογραφικές ταινίες με πιο γνωστή αυτές του Sherlock Holmes.
Ο Edward Barton-Wright ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους που εκπαιδεύτηκαν και δίδαξαν ιαπωνικές πολεμικές τέχνες και θεωρείται ως πρωτοπόρος των υβριδικών πολεμικών τεχνών. Το έργο του ήταν ιδιαίτερα σημαντικό και το Bartitsu έχει πολλά καλά στοιχεία και … ανεπανάληπτο στυλ.
