Ο Cheng Man Ching γεννήθηκε το 1902 στην Yongjia (σημερινή Wenzhou) της επαρχίας Zhejiang της Κίνας.
Ανήκε στην κατηγορία των ανθρώπων που οι παλιοί Κινέζοι ονόμαζαν “masters of five excellences”. Επρόκειτο για ανθρώπους που είχαν μεγάλη γνώση σε πέντε τομείς: ζωγραφική, ποίηση, καλλιγραφία, ιατρική και πολεμικές τέχνες. Αν αναλογιστεί κανείς την τεράστια μάθηση και την επιμελή μελέτη, που χρειάζεται για να κατακτήσει την γνώση στον ένα από αυτούς τους τομείς, κατανοεί ότι πρόκειται για σπάνιους ανθρώπους. Στην Κίνα οι “masters of five excellences” ήταν διάσημοι και έχαιραν μεγάλου σεβασμού.
Η πορεία του είναι πραγματικά συναρπαστική και χαρακτηριστική μιας άλλης εποχής, που αντανακλά και άλλες αξίες από την σημερινή.
Τα νεανικά χρόνια του Cheng Man Ching
Ο πατέρας του πέθανε όταν ο Cheng ήταν πολύ μικρός. Μικρός ακόμη χτυπήθηκε στο κεφάλι από ένα κεραμίδι. Έπεσε για λίγο σε κώμα και ανάρρωνε σιγά-σιγά. Ήρθε σε επαφή με την ζωγραφική, όταν τον έστειλαν σαν μαθητευόμενο σε έναν έναν γνωστό καλλιτέχνη, τον Wang Xiangchan, με την ελπίδα ότι απλές δουλειές όπως το άλεσμα του μελανιού, θα βοηθούσαν την υγεία του. Μέσα σε λίγα χρόνια, ο δάσκαλός του τον έστειλε για να εργαστεί σαν ζωγράφος. Η θεία του ήταν επίσης γνωστή ζωγράφος.
Η μητέρα του τον έπαιρνε μαζί της, όταν πήγαινε να βρει φαρμακευτικά φυτά και του δίδαξε τις βασικές αρχές της παραδοσιακής κινεζικής φυτικής ιατρικής.
Εκτός από την παιδική του εκπαίδευση, ο Cheng ακολούθησε και επίσημη κινεζική ιατρική εκπαίδευση. Ενώ δίδασκε ζωγραφική σε μια σχολή τέχνης της Σαγκάης, ένας από τους φίλους του αρρώστησε και δεν μπορούσε να βρει θεραπεία. Ο Cheng έγραψε μια σύνθετη συνταγή για τον φίλο του, ο οποίος πήρε το φάρμακο και ανάρρωσε πλήρως. Αναφέρεται ότι ένας συνταξιούχος παραδοσιακός γιατρός με το όνομα Song You-an βρήκε τη συνταγή. Ζήτησε να έρθει σε επαφή με το άτομο που την έγραψε, καθώς η πολυπλοκότητα και η κατανόηση της συνταγής έδειξαν εξαιρετικό ταλέντο και ικανότητα. Καθώς ο πόλεμος μαινόταν σε όλη την Κίνα εκείνη την εποχή, χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να μπορέσει ο Cheng να έρθει σε επαφή. Με τον Song, ο Cheng έλαβε οδηγίες και έγινε γνώστης της Κινεζικής φαρμακολογίας. Ο Δρ Song ήταν η δωδέκατη γενιά ιατρού στην οικογένειά του. Η ιατρική σχολή του είχε μια τεράστια συλλογή παραδοσιακών φαρμάκων.
Στα 20 του, ανέπτυξε πνευμονική νόσο (πιστεύεται ότι ήταν φυματίωση εν μέρει από την έκθεση στη σκόνη κιμωλίας από τους μαυροπίνακες του σχολείου). Άρρωστος στο σημείο να βήχει αίμα, άρχισε να ασκεί το Tai Chi επιμελώς για να βοηθήσει την ανάρρωσή του.
Η ικανότητά του ως γιατρός, λέγεται ότι ήταν ιδιαίτερα ασυνήθιστη και γύρω στο 1930 ο Cheng τράβηξε την προσοχή του Yang Ch’eng-Fu, του τυπικού κληρονόμου και γενεαλογικού κληρονόμου του μεγάλου Yang Lu-Chan, της Οικογένειας Yang του Tai Chi. Φαίνεται ότι η γυναίκα του Yang ήταν πολύ άρρωστη και ακόμη και οι πιο καλοί γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν θεραπεία για την ασθένειά της. Ο Yang είχε ακούσει τη φήμη του Cheng ως γιατρού, ο οποίος συμφώνησε να την εξετάσει. Ο Cheng μπόρεσε να θεραπεύσει την κυρία Yang. Από ευγνωμοσύνη η Yang έπεισε τον σύζυγό της να δεχτεί τον Cheng ως μαθητή στο Tai Chi.
Ο Cheng σπούδαζε καθημερινά με τον Δάσκαλο Yang για χρόνια. Αν και αργότερα κατάφερε να γίνει σπουδαίος δάσκαλος του στυλ, ήταν πάντα σεμνός απέναντι στον Δάσκαλό του. “Αν το Tai Chi ήταν ανθρώπινο σώμα”, του άρεσε να λέει, “το μόνο που έχω είναι ο αντίχειρας. Ο Δάσκαλός μου έχει ολόκληρο το σώμα!” Κανένας μικρός έπαινος από αυτό το άκρως ικανοποιημένο άτομο. Ο Cheng ήταν μαθητής του Yang μέχρι που αυτός πέθανε.
Cheng Man Ching: γιατρός, ποιητής, ζωγράφος, συγγραφέας, δάσκαλος
Ο Cheng δίδαξε ποίηση και τέχνη σε διάφορα κορυφαία κολέγια στο Πεκίνο και τη Σαγκάη και ήταν επιτυχημένος καλλιτέχνης. Στην ηλικία των 19, ήταν καθηγητής ποίησης σε μια αξιόλογη σχολή τέχνης στο Πεκίνο. Αργότερα στη Σαγκάη, συναναστρεφόταν με σημαντικές προσωπικότητες όπως οι Wu Changshi, Cai Yuanpei , Zheng Xiaoxu , Xu Beihong και Zhang Daqian.
Ο Cheng δίδασκε Tai Chi, ασκούσε ιατρική και συνέχιζε την καλλιτεχνική του διαδρομή στην επαρχία Σιτσουάν, κατά τη διάρκεια των Σινο-Ιαπωνικών πολέμων. Αυτή την περίοδο δίδαξε στην Κεντρική Στρατιωτική Ακαδημία, ισοδύναμο της Κίνας με το West Point των ΗΠΑ.
Το 1949 ο Cheng μετακόμισε στην Taiwan και συνέχιζε την καριέρα του ως γιατρός, ως δάσκαλος της νέας φόρμας του Tai Chi – μια δική του συντομευμένη εκδοχή της μεγάλης φόρμας, με 37 κινήσεις και διάρκεια περίπου 10 λεπτά αντί για 20 και 30 – καθώς και σαν ζωγράφος, ποιητής και καλλιγράφος.
Ο Cheng υπηρέτησε ως ένας από τους δασκάλους ζωγραφικής της Soong Mei-ling, της συζύγου του Chiang Kai-shek και ως προσωπικός γιατρός του ίδιου του Chiang Kai-shek, του Κινέζου Εθνικιστή πολιτικού, επαναστάτη και στρατιωτικού ηγέτη, που υπηρέτησε ως ο ηγέτης της Δημοκρατίας της Κίνας μεταξύ 1928 και 1975.
Το 1964, ο Cheng μετακόμισε με την οικογένειά του, την σύζυγό του, δύο γιους και τρεις κόρες, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου δίδαξε στην New York Tai Chi Association, στο 211 Canal Street, στο Μανχάταν. Στη συνέχεια ίδρυσε και δίδαξε σε σχολή στην Chinatown, με τη βοήθεια των έξι αμερικανικών ανώτερων μαθητών του, που είναι γνωστοί ως“Big Six”: Tam Gibbs, Lou Kleinsmith, Ed Young, Mort Raphael, Maggie Newman και Stanley Israel.
Ενώ ζούσε στην πόλη της Νέας Υόρκης, ο Cheng συχνά περνούσε αρκετές ώρες τα απογεύματα μελετώντας ή διδάσκοντας μαθήματα τριών ή τεσσάρων μαθητών στη βιβλιοθήκη Starr East Asian στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Για χαλάρωση, καλλιεργούσε ορχιδέες.
Το 1967 σε συνεργασία με τους Robert W. Smith και TT Liang, ο Cheng δημοσίευσε το “Tai Chi, η Ανώτατη Άσκηση για την Υγεία, τον Αθλητισμό και την Αυτοάμυνα”, το οποίο ήταν το δεύτερο βιβλίο του για το Tai Chi στα Αγγλικά. Έγραψε πάνω από δώδεκα άλλα βιβλία για ποικίλα θέματα, όπως το I Ching, το Tao Te Ching, το Analects of Confucius, βιβλία ποίησης, δοκίμια, ιατρικά και συλλογές τέχνης.
Ο Cheng δημιούργησε επίσης πολλές ταινίες για το Tai Chi, και κάποια από τα μαθήματα και τις διαλέξεις του ηχογραφήθηκαν και αργότερα κυκλοφόρησαν σε DVD.
Το Tai Chi του Cheng Man Ching
Ο Cheng είναι πιο γνωστός στη Δύση για το Tai Chi του. Σχετικά με τα χαρακτηριστικά της “μικρής φόρμας τύπου Yang” που δημιούργησε
- Εξαλείφει τις περισσότερες από τις επαναλήψεις ορισμένων κινήσεων της φόρμας Yang
- Χρειάζονται περίπου δέκα λεπτά για να ολοκληρωθεί αντί για τα είκοσι έως τριάντα λεπτά της φόρμας Yang
- Το χέρι και ο καρπός κρατούνται ανοιχτοί, αλλά χαλαροί
- Οι στάσεις της φόρμας δεν είναι τόσο μεγάλες όσο στη φόρμα του Yang
- Οι στάσεις Cheng εκτελούνται σε στυλ “μεσαίου πλαισίου”, το οποίο αλλάζει την κίνηση των ποδιών από την έκδοση Yang.
- Υλοποιεί την ιδέα του Cheng για «ταλάντευση και επιστροφή» στην οποία η ορμή από τη μία κίνηση ξεκινά την επόμενη.
Αυτές οι αλλαγές επέτρεψαν στον Cheng να διδάξει μεγαλύτερο αριθμό μαθητών σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Η συντομευμένη φόρμα του έγινε εξαιρετικά δημοφιλής στην Taiwan και τη Μαλαισία, και ήταν ένας από τους πρώτους Κινέζους δασκάλους που δίδαξε Tai Chi δημόσια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι μαθητές του συνέχισαν να διαδίδουν τη φόρμα του σε όλο τον κόσμο.
Ο Cheng απέρριψε την ονομασία “Yang-style Short Form” για να χαρακτηρίσει το Tai Chi του. Όταν πιέστηκε για το θέμα, ονόμασε τη φόρμα του “Yang-style Tai Chi in 37 Postures”. Ωστόσο, οι στάσεις στη φόρμα του υπολογίζονται διαφορετικά από αυτές της φόρμας Yang. Στην παλαιότερη μορφή κάθε κίνηση μετράει ως στάση, ενώ στη μορφή Cheng οι στάσεις μετρώνται μόνο την πρώτη φορά που εκτελούνται και σπάνια ή καθόλου όταν επαναλαμβάνονται. Αυτές οι διαφορές στον τρόπο μέτρησης των στάσεων οδήγησαν ορισμένους επαγγελματίες του Cheng, στο να χαρακτηρίσουν τις φόρμες τους ως πάνω από 70 “κινήσεις”, και μάλιστα, σε στενή σύγκριση με τη φόρμα Yang, οι στάσεις του Cheng, αν μετρηθούν με τον ίδιο τρόπο με τον Yang, θα αριθμούσαν πάνω από 70. Επιπλέον, δεν υπάρχει τίποτα στη διδασκαλία του να απαγορεύσει σε έναν ασκούμενο του στυλ του να επαναλαμβάνει οποιονδήποτε αριθμό κινήσεων εξίσου πολλές ή περισσότερες φορές από ό, τι επαναλαμβάνονται με τη μορφή του Yang Chengfu.
Η κληρονομιά του Cheng Man-ch’ing περιλαμβάνει πολλές εκατοντάδες σχολές σε όλο τον κόσμο που ακολουθούν τη γενεαλογία του. Στην Taiwan, αρκετοί από τους άμεσους μαθητές του εξακολουθούν να διδάσκουν και το σχολείο του, Shih Chung, εξακολουθεί να λειτουργεί. Ο Huang Sheng Shyan (Huang Xingxian), ένας από τους πιο πετυχημένους μαθητές του Cheng, δημιούργησε πάνω από 40 σχολές στη Νοτιοανατολική Ασία, μέσω των οποίων το Tai Chi του Cheng συνεχίζει να προσεγγίζει πάνω από 10.000 ασκούμενους. Ο Grandmaster William CC Chen συνεχίζει να διδάσκει στη Νέα Υόρκη.
Ο Cheng ήθελε να διδάξει και μη Κινέζους μαθητές. Δίδαξε από έμπειρους μαχητές μέχρι μακρυμάλληδες χίπης, κάτι που δεν άρεσε στην Κινεζική Ένωση που είχε αρχικά υποστηρίξει την κίνηση του Νέα Υόρκη. Κάποια στιγμή, όταν ο Cheng ήταν έξω από τη χώρα, τα μέλη της Ένωσης, έκλεισαν τους Δυτικούς μαθητές έξω από το σχολείο της Canal Street. Όταν το έμαθε αυτό ο Cheng έψαξε για μια νέα τοποθεσία. Με την επιστροφή του στη Νέα Υόρκη, ο Cheng δίδαξε στη νέα τοποθεσία, 87 Bowery, στην Chinatown, στέλνοντας ένα καθαρό μήνυμα για την συμμετοχή δυτικών και απορρίπτοντας τον αποκλεισμό που ήταν παράδοση στην Κινεζική κοινότητα των πολεμικών τεχνών.
Ο Cheng Man Ching και ο Master T.T.Liang σε σεμινάριο στο Springfield College το1966
Ο Cheng πέθανε στις 26 Μαρτίου 1975, αφήνοντας χιλιάδες μαθητές σε όλο τον κόσμο, έχοντας επηρεάσει το Tai Chi με την ποιότητά του σαν προσωπικότητα, δικαιώνοντας την φήμη που είχαν οι “masters of five excellences”.
