Η Dana Hee είναι Αμερικανίδα αθλήτρια του Taekwondo. Η καλύτερη στιγμή της αγωνιστικής της καριέρας ήταν στους Ολυμπιακούς του 1988 στην Σεούλ της Νότιας Κορέας, όταν το Taekwondo ήταν ακόμη άθλημα επίδειξης. Κατάκτησε το χρυσό μετάλλιο.
Μας μιλά η ίδια για την μέθοδο που χρησιμοποίησε και την οδήγησε στην 1η θέση.
“Ήμουν πίσω από πολλούς αθλητές γιατί είχα μπει στην αγωνιστική μορφή του αθλήματος μόλις δυόμισι χρόνια πριν. Ο κύριος λόγος που κέρδισα, ήταν λόγω της νοοτροπίας μου και της ικανότητάς μου να ελέγχω το παιχνίδι. Κάθε φορά που ένας ανταγωνιστής νόμιζε ότι θα επιτεθεί, εγώ έκανα επίθεση. Κάθε φορά που θα πίστευαν ότι δεν θα κάνω τίποτα, θα έκανα κάτι. Τους απογοήτευα σε σημείο που δεν μπορούσαν να είναι αποτελεσματικοί”.
Η Dana θυμάται τη νίκη της για το χρυσό: “Ήταν όνειρό μου να κερδίσω το χρυσό μετάλλιο. Έτσι, προπονήθηκα για τρία χρόνια. Αυτός ο στόχος, ωστόσο, φαινόταν τόσο υψηλός, τόσο ακατόρθωτος, που τη στιγμή που στεκόμουν στην εξέδρα και μου απονεμήθηκε το χρυσό, σκεφτόμουν “Ω, αυτό είναι ωραίο”. Αποδίδει τη νίκη της στην ικανότητά της στο να παίρνει έναν στόχο και να τον πετυχαίνει ανεξάρτητα από το κόστος. Πιστεύει ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν στόχους που δεν πραγματοποιούν, επειδή όταν η κατάσταση γίνει δύσκολη, οι περισσότεροι άνθρωποι τα παρατάνε.
Εδώ την βλέπουμε στο τελικό των Ολυμπιακών του 1988.
Στην τελετή των Ολυμπιακών Βραβείων στη Σεούλ το 1988, η Dana Hee με τον μπλέ θώρακα με αντίπαλο την Δανή Karin Schwartz με τον κόκκινο.
Η Dana στράφηκε στις πολεμικές τέχνες ως έναν τρόπο για να ανακτήσει αυτοπεποίθηση αφού έπεσε θύμα σεξουαλικής και ενδοοικογενειακής κακοποίησης.
Άρχισε να εκπαιδεύεται στο Shotokan καράτε το 1980, πριν μεταπηδήσει στο Taekwondo το 1984.
Εκτός από το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς, κέρδισε χρυσά μετάλλια στις δοκιμές και τελικούς Ολυμπιακών ομάδων των ΗΠΑ το 1988, καθώς και σε 21 τουρνουά εθνικών τμημάτων από το 1985 έως το 1987. Κέρδισε επίσης ασημένια μετάλλια στο Εθνικό Πρωτάθλημα των ΗΠΑ το 1986, 1987 και 1988, ένα χάλκινο μετάλλιο στην Πανεπιστημιάδα το 1986, τέσσερα ασημένια και ένα χάλκινο μετάλλιο σε εθνικά τουρνουά και τερμάτισε πέμπτη στην κατηγορία της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Taekwondo του 1987. Έλαβε το Βραβείο της “Γυναίκας Αγωνίστριας της Χρονιάς” και εισήχθη στο Hall of Fame της Ένωσης Grandmasters των ΗΠΑ το 2007, και στο επίσημο Hall of Fame του Taekwondo το 2013.
Ας γυρίσουμε όμως στη συνέχεια της ιστορίας μας.
Για δύο χρόνια μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, η Dana ταξίδευε σε όλο τον κόσμο, προωθώντας το άθλημα του Tae Kwon Do.
Και ενώ είχε μια πορεία που όλοι θα ζήλευαν και θα στήριζαν την ζωή τους σε αυτή και μια επιτυχία που για τους περισσότερους είναι άπιαστη, έψαχνε για μια νέα κατεύθυνση στη ζωή της.
Τότε ήταν που η εταιρεία παραγωγής της ταινίας “Undercover Blues”, της “χτύπησε την πόρτα”. Ήταν λίγες μόνο μέρες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα και χρειάζονταν μια γυναίκα που να ήταν ιδιαίτερα ικανή στις πολεμικές τέχνες και να μπορούσε να ντουμπλάρει την ηθοποιό Fiona Shaw. Η Dana πήρε τη δουλειά και ξεκίνησε μια εντελώς νέα καριέρα και κατεύθυνση στη ζωή της. Ενώ εργαζόταν στο “Undercover Blues”, αποδίδει μεγάλο μέρος της νέας πορείας της σαν κασκαντέρ, στον βετεράνο χορογράφο μάχης James Lew, που την βοήθησε στα δύσκολα σημεία. “Είχα την ευκαιρία να δουλέψω με αυτόν τον σπουδαίο συντονιστή αγώνα της βιομηχανίας του σινεμά τον James Lew”.
Μετά το “Undercover Blues”, η Dana άρχισε να δουλεύει δίπλα στη διάσημη κασκαντέρ Cheryl Wheeler, μια πρώην παγκόσμια πρωταθλήτρια kickboxing, με μια ισχυρή λίστα συμμετοχών σε ταινίες A-list. Η Wheeler που ήταν η κασκαντέρ της Kathleen Terner στην ίδια ταινία, άσκησε πολύ θετική επιρροή στην Dana.
“Mortal Combat: Conquest”, επεισόδιο “Flawed Victory” (επεισόδιο 19, Season 1).
Η είσοδος στον άκρως ανταγωνιστικό κόσμο του κασκαντέρ δεν ήταν μια άμεση διαδικασία. “Χρειάζεται πολλή σκληρή δουλειά”, λέει. Η Dana κερδίζει τα συμβόλαιά της μέσω, όπως λέει, “επικοινωνίας, πολιτικοποίησης, δικτύωσης και αποφασιστικότητας. Είναι ένας πολύ, πολύ, πολύ δύσκολος τομέας να είσαι νέος, γιατί είναι μια τόσο δεμένη ομάδα ανθρώπων που κάνει την δουλειά των κασκαντέρ. Θα σας πω, ο μόνος λόγος που νιώθω ότι είμαι κασκαντέρ σήμερα, είναι λόγω του χρυσού Ολυμπιακού μεταλλίου. Από αυτό, οι άνθρωποι θα με συναντήσουν, θα με πάρουν στα σοβαρά και θα σκεφτούν: “Λοιπόν, ναι, ίσως μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε”.
Η Hee κατανοεί τη σκεπτικιστική άποψη που έχουν οι περισσότεροι συντονιστές ακροβατικών απέναντι σε άγνωστους κασκαντέρ. “Για να προσλάβουν κάποιον με τον οποίο δεν συνεργάστηκαν ποτέ, παίρνουν ένα ρίσκο”, εξηγεί.
Πιστεύει ότι λόγω της αφοσίωσής της στο να μάθει πώς να εκτελεί σωστά σκηνές μάχης για την κάμερα, δεν απογοητεύει τους συντονιστές των ακροβατικών. “Αν δεν ήμουν τόσο ευέλικτη όσο είμαι, θα ήταν πολύ δύσκολο για μένα να κάνω σκηνές μάχης για την κάμερα, γιατί το να παλεύεις για την κάμερα είναι εντελώς διαφορετικό από ό,τι στην πραγματική ζωή”.
Από το 1989, έχει επίσης εξασκηθεί σε πολλά άλλα στυλ μάχης που την βοήθησαν στις ταινίες, όπως Aikido, Boxing, Capoeira, Jujitsu, Kung Fu και Wrestling.
Η Dana δεν είναι μόνο ένας ικανή στην μάχη της οθόνης. Προετοιμάζεται σωματικά για τη μεγάλη ποικιλία από ακροβατικά που απαιτούνται για μια δραστήρια κασκαντέρ. Ασκείται σε τραμπολίνα για να εξασκήσει τις τεχνικές περιστροφών στον αέρα, που είναι απαραίτητες για πτώσεις. Εξασκείται με φίλους κασκαντέρ σε ψηλές πτώσεις από τις πλατφόρμες σε μεγάλους αερόσακους και τεχνικές κασκαντέρ οδήγησης. Εργάζεται επίσης συνεχώς σε ακροβατικά ιππασίας, καθώς τα άλογα ήταν μια από τις βαθιές αγάπες της για όλη τη ζωή.
Η Dana έχει μέχρι τώρα δουλέψει σε δεκάδες ταινίες του κινηματογράφου και της τηλεόρασης από το 1993. σε αυτές περιλαμβάνονται και οι:
- Batman Forever
- Charlie’s Angels
- Gangs of New York
- Independence Day
- Lethal Weapon 4
- Mortal Kombat
- Spider-Man 2
- Terminator 3: Rise of the Machines and The Avengers
ενώ έχει ντουμπλάρει τις:
- Cameron Diaz
- Daryl Hannah
- Geena Davis
- Gwyneth Paltrow
- Jennifer Garner
- Nicole Kidman
- Rene Russo
- Sandra Bullock
- Uma Thurman
