Σε έναν αγώνα όλοι κοιτάζουν τους μαχητές, αν παίζουν καλά, αν δεν είναι σε καλή μέρα, αν έχουν ευκαιρίες.
Η παρουσία του διαιτητή είναι σχεδόν “αόρατη” και σίγουρα δεν είναι πρωταγωνιστική.
Το “κοράκι” όμως εκτός από το να επιτηρεί την τήρηση των κανονισμών, να χωρίζει τους αντιπάλους όταν αγκαλιάζονται κάνουν και πολλά άλλα, που είναι από την προστασία των αθλητών, μέχρι το μπλοκάρισμα των επικίνδυνων τεχνικών όταν ο αντίπαλος είναι ήδη εκτός μάχης.
Πρόκειται για ανθρώπους που γνωρίζουν πολύ καλά το άθλημα που διευθύνουν, υπήρξαν οι περισσότεροι καλοί μαχητές και έχουν την αντίληψη να καταλάβουν πότε τα πράγματα πηγαίνουν για να ξεφύγουν. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι σε κάποιες περιπτώσεις έχουν σώσει ζωές, ειδικά σε μεγάλους επαγγελματικούς αγώνες που η ένταση είναι μεγάλη και η αδρεναλίνη βγαίνει από τα αυτιά.
Ένας διαιτητής μπορεί με τις αποφάσεις του κυριολεκτικά να καταστρέψει ή να ανεβάσει μια διοργάνωση δείχνοντας την ποιότητά της.
Εδώ στην πρώτη περίπτωση βλέπετε που ο πεσμένος αθλητής έχει τα χέρια του στον αέρα. Προηγήθηκε πτώση προς τα πίσω και χτύπημα του κεφαλιού στο έδαφος. είναι πιθανόν να έχει γυρίσει η γλώσσα του, κάτι πολύ επικίνδυνο. Ενώ ο διαιτητής απομακρύνει τον τρελαμένο αθλητή, οι βοηθοί τρέχουν να του βγάλουν την μασέλα και να του ελευθερώσουν την αναπνοή.
Στην δεύτερη περίπτωση ο χτυπημένος αθλητής έχει χάσει τον έλεγχο και εφαρμόζει λαβή σε όποιο πόδι έχει μπροστά του, χωρίς να καταλαβαίνει ότι είναι του διαιτητή.
Εδώ ο διαιτητής δίνει ρεσιτάλ κόβοντας στον αέρα επικίνδυνη τεχνική σε πεσμένο αντίπαλο.
Δείτε σε πόσες περιπτώσεις προλαβαίνει και πιάνει τον χτυπημένο αθλητή στον αέρα πριν πέσει και χτυπήσει ανεξέλεγκτα το κεφάλι του στο ρίνγκ.
Και στο τέλος αποδεικνύεται η ισχύς του αξιώματος ότι δεν μπορείς να σταματήσεις τον Mike. Υπάρχουν και όρια.
