Οι αθλητές του Sumo είναι οι ευνοημένοι. Δεν χρειάζεται να κάνουν δίαιτα. Και όχι μόνο αυτό. Πρέπει να τρώνε και μάλιστα πολύ.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την παλιά εποχή, πριν 120 χρόνια από σήμερα, που οι αθλητές του Sumo είχαν εντελώς διαφορετική εμφάνιση.
Βέβαια δεν τρώνε ότι νάναι, υπάρχουν συγκεκριμένες τροφές που επιλέγουν. Ο σκοπός είναι αφενός να αναπληρώσουν τα “καύσιμα” από τις εξαντλητικές καθημερινές προπονήσεις, να βοηθήσουν το σώμα τους να αναλάβει από τις φθορές με πρόσληψη πρωτεϊνών, βιταμινών και άλλων στοιχείων. Αφετέρου να βαρύνουν ώστε να είναι ακλόνητοι όταν αγωνίζονται. Αυτό γιατί η νίκη δίνεται σε αυτόν που θα κάνει τον αντίπαλο να αγγίξει το έδαφος με άλλο σημείο του σώματος εκτός από τα πέλματα. Είναι μάχη ισορροπίας και το μεγάλο βάρος εξασφαλίζει την σταθερότητα, την νίκη, τα χρήματα.
Όμως το βάρος δεν φθάνει από μόνο του για να σε κάνει επαγγελματία παλαιστή. Χρειάζεται και άψογη τεχνική, δύναμη, ισορροπία και πολλά άλλα στοιχεία που αποκτώνται με πολύ σκληρή δουλειά.
Μέσα σε αυτό τον όγκο που βλέπουμε, κρύβονται πολύ γυμνασμένα σώματα και η ζωή τους σε καμμιά περίπτωση δεν είναι χαλαρή. Δεν πρέπει να συγχέουμε τον καλοζωισμένο δυτικό που είναι απλά κοιλιόδουλος, με τον μαχητή του Sumo. Το βάρος του σώματος εδώ είναι ενεργό, δεν αποτελεί ένα φορτίο.
Να σημειώσουμε ότι το βάρος αυτό είναι για τα χρόνια που αγωνίζονται, δεν είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε φυσιολογικό. Όταν τελειώνει η καριέρα τους, τα κιλά τους επιστρέφουν σε πιο “ανθρώπινα” επίπεδα.
Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε τον σημερινό παγκόσμιο πρωταθλητή Byamba, μεταξύ των άλλων, να μας δείχνει πώς να ψωνίζουμε, να μαγειρεύουμε και να τρώμε chankonabe – ένα ιαπωνικό στιφάδο που τρώγεται από παλαιστές του Sumo για να μαζέψουν τα κιλά.
Ο Byamba που βλέπουμε είναι 163 κιλά (360lbs).
Έχει ενδιαφέρον γιατί εκτός από το γεύμα που βλέπουμε, μας εξηγεί και την όλη λογική του πράγματος, βάζοντάς μας, έστω και θεωρητικά, στην ζωή των Sumotori, των παλαιστών του Sumo.
