Υπάρχει ένα μικρό κορίτσι από το Cork της Ιρλανδίας, που θα λέγαμε ότι δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση. Η Jodie McCarthy είναι ένα ταλέντο του ρινγκ. Εκπαιδεύεται από τότε που ήταν πέντε ετών. Σήμερα είναι μόλις 13. Πιο γνωστή όμως είναι με το ψευδώνυμο “The Beast” που της έδωσε ο πατέρας της Dan, ο οποίος είναι και προπονητής.
Ας δούμε τον λόγο.
Η Jodie ξεκίνησε το ταξίδι της σε ηλικία πέντε ετών, μαθαίνοντας MMA στο Samson Martial Arts Gym στην Ιρλανδία. Σε ηλικία έξι ετών, το “The Beast” άρχισε να εκπαιδεύεται στο Judo και συνέχισε περίπου μέχρι τα οκτώ. Τότε συνάντησε μια άλλη πολεμική τέχνη που της άρεσε και σύντομα πήρε όλο τον χρόνο και την προσοχή της: ήταν το Muay Thai.
Σήμερα η Jodie εκπαιδεύεται στο Brazilian JuJitsu, στο Muay Thai και στο MMA.
Έχει στο ενεργητικό της 28 ερασιτέχνες αγώνες (24 νίκες, 3 ήττες, και 1 ισοπαλία) και 2 επαγγελματικούς αγώνες με 2 νίκες.
Μέχρι τώρα οι τίτλοι της είναι:
2x Sandy Open Irish Champ
2x 5 Nations Champ
3x Irish Muay Thai Champ
2x European Champ
31 kg WTKA Champ
32, 36 και 40 kg Champ
32, 36 και 40 kg WTKA K-1 Champ
2x Irish BJJ Champ
Για να τα καταφέρει όλα αυτά το “The Beast” βρίσκεται στο γυμναστήριο για δύο έως τρεις ώρες την ημέρα, αξιοποιώντας τα πάντα, από το Muay Thai έως το Brazilian JuJitsu. Οι Δευτέρες είναι οι μέρες ανάπαυσης. Υπάρχει βέβαια και η καθημερινή παρουσία στο σχολείο και πρέπει να κάνει τις εργασίες της πριν πάει για ύπνο.
Η Jodie ουσιαστικά ακολουθεί το ίδιο πρόγραμμα προπόνησης με έναν επαγγελματία αθλητή.
Τα είδωλά της είναι οι Ronda Rousey, Miesha Tate και Cyborg. Μάλιστα όταν είδε πρώτη φορά την Ronda Rousey να αγωνίζεται, αναρωτήθηκε γιατί να μην μπορεί και αυτή να κάνει το ίδιο, διηγείται ο πατέρας της.
«Ο στόχος μου είναι το MMA, αλλά ο Muay Thai θα είναι πάντα το αγαπημένο μου άθλημα. Θέλω να γίνω ο νεότερη πρωταθλήτρια UFC το 2024. Είμαι χαρούμενη που ταξιδεύω παντού, από τη Νέα Υόρκη στην Αγγλία, την Ταϊλάνδη, την Ουαλία, την Ιταλία, την Ελλάδα για το WTKA. Είμαι ενθουσιασμένη που αγωνίζομαι, αλλά και ενθουσιασμένη για να δοκιμάσω τα διαφορετικά φαγητά. Εκπαιδεύομαι τόσο πολύ γιατί μου αρέσει και κάνω διασκεδαστικά πράγματα όπως ταξίδια για μάχες”. Και συμπληρώνει «Δεν φοβάμαι να χτυπηθώ. Απλά πρέπει να το δεχθώ και να συνεχίσω, αν θέλω να γίνω πρωταθλήτρια “.
Εδώ βλέπουμε την Jodie στα 11 και με 37 κιλά να αγωνίζεται την 16χρονη Gingaew Sakniranrat με 42 κιλά σε αγώνα τίτλου στο Suwit stadium στις 17 Αυγούστου 2018:
Εδώ με αντίπαλο την 14χρονη Ταϊλανδή Yokpet Gor Jaorensak στο Galaxy boxing stadium στο Phuket στις 2 Ιανουαρίου 2018:
Αφού κέρδισε τον πρώτο τους αγώνα τον Σεπτέμβριο, η 12χρονη πλέον Jodie αντιμετώπισε την 15χρονη Petwarin Gor Adisak στο Suwit stadium:
Και ο πατέρας της πως το βλέπει όλο αυτό; Δηλώνει ότι δεν ανησυχούσε ποτέ για την εκπαίδευσή της ή για το ενδεχόμενο να τραυματιστεί. Όλα τα παιδιά είναι στην ηλικία της και το γυμναστήριο είναι πολύ προστατευτικό και ασφαλές για τα παιδιά.
Σωστά τα λέει αλλά δεν αναφέρει τίποτα για τους αγώνες, πόσο μάλλον για τους επαγγελματικούς. Μπορεί η Jodie να είναι η Εκλεκτή, να μαθαίνει εύκολα, να μάχεται καταπληκτικά, να νικά και να επιστρέφει σπίτι κάθε φορά και με ένα μετάλλιο παραπάνω ή αργότερα με την τσέπη γεμάτη. Είναι απίθανο όμως να μην έχει φθορά από τους αγώνες. Παρασυρμένη από τον θαυμασμό προς τον πατέρα της και την ανάγκη της για την αναγνώρισή του έχει μπεί σε μια πορεία που είναι βέβαιο ότι θα την οδηγήσει σε μια κατάσταση μη αναστρέψιμη όταν πλέον θα είναι ενήλικη.
Στα ευαίσθητα παιδικά της χρόνια ο πατέρας της, που είναι υπεύθυνος για να την προστατεύει από επικίνδυνες δραστηριότητες, την ενθαρρύνει σε αυτές. Αν κάποια στιγμή μεγαλώνοντας η “The Beast” και είναι σε θέση να τον ρωτήσει γιατί δεν την προστάτευσε όταν μπορούσε και όφειλε, τότε ο Dan το μόνο που θα μπορεί να κάνει, θα είναι να της δείξει την βιτρίνα με τα μετάλλια και τον τραπεζικό λογαριασμό.
