Τι είναι το Kosen Judo
Kosen Judo είναι το όνομα του στυλ Judo που εξασκείτο στα τεχνικά και επαγγελματικά κολέγια της Ιαπωνίας στις αρχές του 20ού αιώνα και που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η προπόνηση στο Kosen Judo γίνεται με ιδιαίτερη έμφαση στις τεχνικές πάλης εδάφους (ne-waza).
Το Kosen Judo οπτικά μοιάζει αρκετά με το Brazilian Ju jitsu. Αυτό συμβαίνει γιατί και τα δύο ειδικεύονται στην μάχη εδάφους. Και αυτό γιατί το δεύτερο επηρεάστηκε από το πρώτο. Ο Mitsuyo Maeda (7ο Dan kodokan Judo) το δίδαξε τους ιδρυτές του Brazilian Jujitsu, Carlos Gracie και Hélio Gracie.
Σήμερα συνεχίζονται οι αγώνες στο Kosen Judo αλλά με διαφορετικούς κανόνες, που επιτρέπουν σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι στο Kodokan Judo να αναπτύσσονται οι τεχνικές εδάφους.
Η ιστορία του Kosen Judo
Το Kodokan Judo εισήχθη στα σχολεία και κολέγια της Ιαπωνίας το 1914. Καθώς η εξάσκησή του άρχιζε στις τάξεις του γυμνασίου, η ύλη του αποτελείτο αποκλειστικά από τεχνικές εδάφους για να αποφευχθούν τραυματισμοί από τεχνικές ρίψεων.
Μετά από τις τάξεις του γυμνασίου, στο λύκειο και μετά από αυτό, η ύλη των τεχνικών εμπλουτιζόταν ιδιαίτερα από τεχνικές όρθιας μάχης.
Το Kosen είναι συντομογραφία του kōtō senmon gakkō, που κυριολεκτικά σημαίνει “ανώτερο ειδικό σχολείο” και αναφέρεται στα τεχνολογικά κολέγια της Ιαπωνίας στα οποία η ηλικία των μαθητών που φοιτούσαν ήταν από 15 έως 20 ετών.
Οι αγώνες Judo του 1898, τέσσερα χρόνια μετά το ξεκίνημά τους, φιλοξένησαν μια ετήσια εκδήλωση διασυλλογικών αγώνων που ονομαζόταν Kosen Taikai. Αυτό συνέβαινε από το 1914 έως το 1944.
Οι κανόνες των αγώνων Kosen Judo, ήταν κυρίως αυτοί που κωδικοποιήθηκαν από τις σχολές Dai Nippon Butokukai και Kodokan, πριν από τις αλλαγές του 1925. Ωστόσο, διέφεραν στο ότι υποστήριζαν το δικαίωμα των αθλητών να περάσουν σε μάχη εδάφους όπως ήθελαν και να παραμείνουν σε αυτό όσο ήθελαν, καθώς και να εκτελέσουν ορισμένες τεχνικές που απαγορεύονταν στον κανονικό αγώνα. Φυσικά, αυτού του είδους οι κανόνες επέτρεψαν την υιοθέτηση ενός πιο τακτικού στυλ ne-waza (τεχνικών εδάφους), το οποίο αναπτύχθηκε ιδιαίτερα υπό την επίδραση Judoka όπως των Tsunetane Oda και Yaichihyōe Kanemitsu.
Ο Tsunetane Oda (10 Μαρτίου 1892 – 11 Φεβρουαρίου 1955) ήταν ένας Judoka που είχε μεγάλη επιρροή στην ανάπτυξη του Kosen Judo. Στον Oda αποδίδεται η δημιουργία της τεχνικής Sankaku-Jime η οποία στη συνέχεια ενσωματώθηκε και σε άλλες τέχνες, συμπεριλαμβανομένου του Brazilian JuJitsu και των Mixed Martial Arts ως “Triangle Choke”. Ο Oda ξεκίνησε να σπουδάζει Judo το 1909, σε ηλικία 17 ετών στο Numazu Kōtō Senmon Gakkō. Εντάχθηκε στο Kodokan την επόμενη χρονιά και έλαβε το 1ο Dan το 1911. Διέπρεψε στο Ne-Waza (τεχνικές εδάφους) και θεώρησε ότι δικαιολογούσε μεγαλύτερη έμφαση από αυτή που του έδωσε το Kodokan. Συνεργάστηκε με τον Hajime Isogai για να αναπτύξει το στυλ του Judo που δίνει έμφαση στο έδαφος και διδάσκεται στα σχολεία Kōtō Senmon Gakkō, γνωστό ως Kosen Judo. Λέγεται ότι το όραμα της Oda για τη Ne-Waza ολοκλήρωσε αυτό του Kano. Το “Triangle Choke” θεωρήθηκε ως αθλητική τεχνική παρά ως τεχνική μάχης, καθώς ο αντίπαλος θα μπορούσε εύκολα να δαγκώσει τη βουβωνική χώρα, αν ήταν στη θέση. Στον Oda απονεμήθηκε το 1948 το 9ο Dan στο Judo και πέθανε το 1955.
Εδώ βλέπουμε τον Tsunetane Oda, σε βίντεο των αρχών του 1900.
Πιστεύεται ότι η δημοτικότητα αυτών των στρατηγικών ήταν ο λόγος για τον οποίο το Kodokan άλλαξε τους κανόνες των αγώνων, περιορίζοντας τους αγώνες και την συμμετοχή του εδάφους το 1925. Ο Jigoro Kano φέρεται να ήταν δυσαρεστημένος με τους κανόνες του Kosen και αναφέρθηκε, το 1926, ότι πίστευε πως το Kosen Judo συνέβαλε στη δημιουργία Judoka πιο ικανών να κερδίζουν αθλητικούς αγώνες, αλλά με το κόστος να είναι λιγότερο ικανοί στην αυτοάμυνα. Αναφερόμαστε στην εποχή που το Judo ήταν κοντά στην μαχητική του μορφή παρά στην αθλητική.
Παρά τη στάση του Kano, το κίνημα Kosen συνέχισε.
Το 1950, το σχολικό σύστημα kōtō senmon gakkō καταργήθηκε, σαν συνέπεια των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων. Όμως το πρότυπο του Kosen υιοθετήθηκε από τα πανεπιστήμια του Τόκιο, του Κιότο, του Τοχόκου, του Κιουσού, του Χοκάιντο, της Οσάκα και της Ναγκόγια. Ήταν αυτά που αναφέρονταν ως “Επτά Αυτοκρατορικά Πανεπιστήμια”. Φιλοξένησαν το πρώτο διασυλλογικό πρωτάθλημα, το Nanatei Jūdō το 1952, δημιουργώντας μια άλλη ετήσια παράδοση. Το Πανεπιστήμιο του Τόκιο εγκατέλειψε το πρωτάθλημα Nanatei το 1991 προκειμένου να επικεντρωθεί στο κανονικό Judo, αλλά επανεντάχθηκε το 2001.
Η περιοχή του Κιότο είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη στο Κosen Judo, αφού είχε εξειδικευμένα σχολεία στο στυλ αυτό, περίπου μέχρι το 1940. Μεταξύ των επτά πανεπιστημίων, το Κιότο έχει τον μεγαλύτερο αριθμό νικών στο πρωτάθλημα Nanatei, μετρώντας 22 νίκες και 3 ισοπαλίες από τις 66 διοργανώσεις που έγιναν μέχρι το 2017.
Πως παίζεται το Kosen Judo
Από τεχνική άποψη οι τεχνικές πάλης εδάφους ήταν χρήσιμες διότι ήταν ευκολότερο να επιτύχει ένας αθλητής ισοπαλίες μέσω αυτών.
Επίσης παρείχαν και ένα άλλο πλεονέκτημα, αυτό της πολύ γρήγορης προετοιμασίας ενός αθλητή για ομαδικούς αγώνες.
Σε αντίθεση με τους κανόνες του σύγχρονου Judo, επιτρέπονταν τα κλειδώματα των ποδιών.
Οι κανονισμοί ενός αγώνα Κosen Judo ήταν και είναι ίδιοι με τους κανονισμούς που ίσχυαν στο Kodokan Judo πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που επέτρεπαν την απ’ ευθείας μετάβαση στην πάλη εδάφους, χωρίς πρώτα την υποχρεωτική και επιδέξια εφαρμογή μιας τεχνικής για την διατάραξη της ισορροπίας του αντιπάλου. Αυτή η τακτική επέτρεπε καταστάσεις στις οποίες ένας λιγότερο επιδέξιος Judoka μπορούσε να τραβήξει τον αντίπαλό του στο έδαφος (μία τακτική που σήμερα είναι γνωστή ως pulling-guard στο Brazilian Jujitsu), με συνέπεια να την εκμεταλλευτούν κάποιες ομάδες κολεγίων που οι μαθητές τους αγωνίζονταν στα διασχολικά-διαπανεπιστημιακά πρωταθλήματα, αποσκοπώντας να επιτύχουν γενικά μια πιο εύκολη ισοπαλία ή ακόμα και νίκη, μέσω της πάλης στο έδαφος.
Για την επίτευξη νίκης κάτω από τους κανονισμούς του Judo εκείνη την εποχή, ο Judoka έπρεπε να επιτύχει Ippon (ολόκληρο πόντο), καθώς δεν υπήρχαν ενδιάμεσοι πόντοι, ή ισοπαλία την οποία ανακήρυσσε ο διαιτητής με γνώμονα την κρίση του. Εφ’ όσον το Kosen Judo ακολουθούσε τους ίδιους κανονισμούς, μόνο οι τεχνικές που οδηγούσαν σε Ippon καθόριζαν τον νικητή. Ippon μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της υποταγής του αντιπάλου, μέσω μιας τέλειας ρίψης, με ακινητοποίηση του ή με την εγκατάλειψη του αγώνα εξ αιτίας της αδυναμίας ενός Judoka να συνεχίσει (απώλεια αισθήσεων, κάταγμα στα πλευρά, κτλ.).
Οι αγώνες δεν είχαν χρονικό όριο και διεξάγονταν σε στρώμα συνολικού μεγέθους 20×20 m. Η ζώνη εκκίνησης 8×8 m, σημειωνόταν στο στρώμα καθώς επίσης και η ζώνη κινδύνου, η οποία τελείωνε στα 16×16 m. Εάν ένας Judoka έβγαινε έξω από την ζώνη κινδύνου, τότε γινόταν επανεκκίνηση του αγώνα. Σε περίπτωση που έβγαιναν έξω από την ζώνη κινδύνου και ήταν σε πάλη εδάφους, τότε ο διαιτητής σταματούσε τον αγώνα, ώστε να σύρουν τους αγωνιζόμενους στο κέντρο του αγωνιστικού χώρου και να ξεκινήσουν πάλι τον αγώνα από την ίδια θέση.
Σήμερα ο θεσμός Kosen συνεχίζεται, αλλά από τις εννέα σχολές που λάμβαναν μέρος, συμμετέχουν οι οκτώ (λείπει η σχολή που στην οποία φοιτούν κυρίως Κορεατικής καταγωγής φοιτητές). Οι κανόνες έχουν αλλάξει ελάχιστα σε σχέση με το παρελθόν.
Η μεγάλη συνεισφορά του είναι το σύνολο κανόνων που έδωσαν περισσότερη ελευθερία στην τεχνική εδάφους.
Ορισμένοι θεωρούν ότι το Kosen Judo ήταν μια τελειοποίηση του Kodokan Judo που αναπτύχθηκε.
Το Kosen Judo σήμερα
Σήμερα, ο όρος Kosen Judo χρησιμοποιείται συχνά για να αναφέρεται στο σύνολο κανόνων ανταγωνισμού που σχετίζεται με αυτό και επιτρέπει την επέκταση του ne-waza. Τέτοιοι κανόνες αγώνων εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στους διαγωνισμούς Judo shichitei και nanatei που πραγματοποιούνται ετησίως μεταξύ των επτά πρώην αυτοκρατορικών πανεπιστημίων.
Σε αντίθεση με τους σύγχρονους κανόνες του Judo, επιτρέπονταν τα κλειδώματα στα πόδια. Τα κλειδώματα ποδιών άρχισαν να απαγορεύονται από τους κανόνες του Kodokan το 1914 και στο Shiai και στο Randori. Μέχρι το 1925 όλα τα κλειδώματα, εκτός από τις αγκώνες, απαγορεύονταν εντελώς μαζί με τους στραγγαλισμούς του λαιμού.
Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια περιορισμένη αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για το Kosen Judo λόγω των ομοιοτήτων του με το Brazilian jujitsu, αλλά πουθενά δεν είναι τόσο δημοφιλές, όσο το σύγχρονο Kodokan Judo που είναι περισσότερο επικεντρωμένο στις ρίψεις.
