Το 1974 απέχει μόνο 47 χρόνια. Είναι η εποχή που το Kung Fu είναι στα πάνω του. Είναι όμως και η disco.
Και τότε εμφανίζεται στην πίστα ο Carl Douglas.
Ο Carl γεννήθηκε στην Τζαμάικα αλλά μεγάλωσε στο Λονδίνο. Εκτός από το ποδόσφαιρο του άρεσε και η τζαζ. Γι’ αυτό άλλωστε εκπαιδεύτηκε σαν τραγουδιστής και τραγουδούσε γκόσπελ στην εκκλησία της περιοχής του.
Όχι δεν ήξερε Kung Fu!
Με τον Βρετανό-Ινδό μουσικό παραγωγό Biddu, έψαχναν να ηχογραφήσουν ένα τραγούδι για την πίσω πλευρά ενός μικρού δίσκου. Το τραγούδι της Α πλευράς ήταν το “I Want to Give You My Everything”. Ο Carl του έδειξε μερικά σχέδια τραγουδιών και τελικά ο Biddu επέλεξε ένα τραγούδι που αργότερα το ονόμασαν “Kung Fu Fighting”. Κανείς από τους δύο δεν το είχε πάρει και πολύ στα σοβαρά.
Αφού πέρασαν πάνω από δύο ώρες για την ηχογράφηση του τραγουδιού της A πλευράς, έκαναν ένα διάλειμμα και μέσα στα τελευταία 10 λεπτά του 3ωρου που είχαν εξασφαλίσει το στούντιο, ηχογράφησαν το “Kung Fu Fighting”. Ο Carl το τραγούδησε μόνο δυό φορές.
Μετά την κυκλοφορία του, το τραγούδι άρχισε να παίζεται στο ραδιόφωνο χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αυτό για τις 5 πρώτες εβδομάδες. Αλλά μετά άρχισε να γίνεται γνωστό στις ντισκοτέκ.
Και μετά ήρθε η έκρηξη!
Έγινε Νο 1 σε ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Καναδά, Γαλλία, Ιρλανδία, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νότια Αφρική, Νο 2 στην Ελβετία και Νο 3 στην Νορβηγία. Στις ΗΠΑ έμεινε 3 εβδομάδες στο Νο 1.
Συνολικά πούλησε 11.000.000 δίσκους παγκοσμίως.
Τα τελευταία χρόνια ακούστηκε και στο Kung Fu Panda.
Η καριέρα του Carl βασίστηκε στο τραγούδι αυτό. Συνέχισε να βγάζει δίσκους αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αποτελεί φαινόμενο αφού η καριέρα του βασίστηκε σε ένα μόνο τραγούδι που έφθασε στην κορυφή και δεν ακολούθησε τίποτε άλλο μετά.
Όμως ας σοβαρευτούμε, ας ανοίξουμε τον ήχο:
Και μερικά δείγματα της πορείας του Carl, θυμίζουμε την χρονολογία:1974
