Πριν δύο μέρες πέθανε, σε ηλικία 66 ετών, ο Marvin Marvelous Hagler, ένας από τους μεγαλύτερους πυγμάχους όλων των εποχών. Ήταν κάτοχος του παγκόσμιου τίτλου από το 1980 έως το 1987.
Ο Marvin γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1954 στην φτωχότερη περιοχή του Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϋ, όπου ζούσε με τον αδελφό του, Ρόμπι, ο οποίος έγινε επίσης επαγγελματίας πυγμάχος και τέσσερις αδελφές. Ο πατέρας του, εγκατέλειψε την οικογένεια, αφήνοντας τη μητέρα του, να μεγαλώσει τα παιδιά μόνη της. Το 1967 έγιναν στο Νιούαρκ τρομερές ταραχές που άφησαν 26 νεκρούς. Το σπίτι των Hagler καταστράφηκε, και η οικογένεια μετακόμισε στο Μπρόκτον της Μασαχουσέτης. Εκεί ο Marvin σύντομα έδειξε την αγάπη του για την πυγμαχία. Σε αυτό “βοήθησε” και μια άτυχη συμπλοκή στο δρόμο με έναν τοπικό πυγμάχο. Αυτό έγινε το 1969. Περισσότερο ήθελε να μάθει να επιβιώνει παρά να να κάνει μια αγωνιστική καριέρα. Όμως η καριέρα ήρθε σε αυτόν, αφού σύντομα έδειξε τις δυνατότητές του κερδίζοντας τον τίτλο των ερασιτεχνών το 1973. το ίδιο έτος έγινε επαγγελματίας.
Αγωνίστηκε από το 1973 έως το 1987. Ήταν αδιαμφισβήτητος παγκόσμιος πρωταθλητής στην μεσαία κατηγορία βάρους από το 1980 έως το 1987, κάνοντας δώδεκα επιτυχημένες υπερασπίσεις του τίτλου. Κατέχει το υψηλότερο ποσοστό νοκ-άουτ όλων των πρωταθλητών της μεσαίας κατηγορία βάρους, που ανέρχεται στο 78 τοις εκατό των αγώνων του. Θεωρείται ως ένας από τους πυγμάχους με το πιο ανθεκτικό σαγόνι, που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι δεν έπεφτε νοκ άουτ.
Το 1982, ενοχλημένος από το γεγονός ότι οι εκφωνητές συχνά δεν τον αναφερόταν με το ψευδώνυμό του “Marvelous”, ο Hagler άλλαξε νόμιμα το όνομά του σε “Marvelous Marvin Hagler”.
Μεταξύ των αγώνων του ξεχωρίζουν μερικοί που πραγματικά έγραψαν ιστορία.
Ο πρώτος είναι με τον Roberto Duran, ένα εξαιρετικό και σκληρό μαχητή από τον Παναμά στις 10 Νοεμβρίου 1983. Ο Durán ήταν πρωταθλητής ελαφρών μεσαίων βαρών της WBA και ανέβηκε κατηγορία βάρους για να διεκδικήσει τον τίτλο στα μεσαία βάρη του Hagler.
Δείτε τον αγώνα:
Υπήρξε ένας αγώνας που στην ιστορία έμεινε με το όνομα “ο πόλεμος”. Έγινε στις 15 Απριλίου 1985, εναντίον του εξαιρετικού Thomas Hearns. Φάνηκε από την αρχή ότι δεν θα τελείωνε στην κανονική λήξη.
“Ο πόλεμος” διήρκεσε τρεις γύρους και ήταν από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο μάχη χωρίς διακοπή. Στην αρχή του πρώτου γύρου ένα φοβερό δεξί του Hearns κλονίζει τον Hagler ο οποίος απλά συνεχίζει. Στο τέλος του πρώτου γύρου ο Hearns έχει κάταγμα στο δεξί χέρι αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό. Στον τρίτο γύρο ο Hagler εξετάζεται από τον γιατρό για την κατάσταση ενός κοψίματος αλλά τίποτα δεν σταματά τον Marvin να συνεχίσει την επίθεση και να γκρεμίσει τον Hearns, ο οποίος όταν πήγε να σηκωθεί στο τέλος του μετρήματος κατέρρευσε.
Καταγράφηκε σαν ένας κλασικός αγώνας στην ιστορία της πυγμαχίας.
Ο αγώνας με τον ασημένιο ολυμπιονίκη John Mugabi από την Ουγκάντα, ήταν ένας σπουδαίος αγώνας. Μέχρι τότε ο Mugabi είχε 26 αγώνες, 26 νοκ-άουτ και ήταν ο Νο 1 διεκδικητής. Ο αγώνας έγινε στις 10 Μαρτίου 1986. Ήταν ένα χρόνο πριν την συνταξιοδότηση του Marvin. Τα χρόνια τον είχαν κάνει να είναι αρκετά πιο αργός, τα χτυπήματά του φαίνονταν, αλλά μετά από 11 σκληρούς γύρους τελείωσε τον αγώνα και τις φιλοδοξίες του Mugabi.
Όμως ο τελευταίος αγώνας της καριέρας του ήταν και αυτός που έμεινε στην ιστορία μέχρι σήμερα, αλλά για άλλο λόγο. Αντίπαλός του ήταν ο Sugar Ray Leonard, ένας σπουδαίος πυγμάχος, γρήγορος, έξυπνος, τεχνίτης και δύο χρόνια νεότερος. Συζητιέται μέχρι σήμερα γιατί αν και δόθηκε στον Leonard, αμφισβητήται η ορθότητα του αποτελέσματος.
Ο αγώνας πραγματοποιήθηκε στιςCaesars Palace στο Λας Βέγκας στις 6 Απριλίου 1987.
Ο Hagler, αν και έπαιζε μα ανάποδη guard (southpaw), ξεκίνησε τον αγώνα με κανονική πλευρά. Αυτό έδωσε το προβάδισμα στον Leonard που ήταν η κανονική του πλευρά. Στον τρίτο γύρο ο Hagler γύρισε στην κανονική του φύλαξη. Η απόδοσή του άρχισε να βελτιώνεται. Αλλά μέχρι το πέμπτο, ο Leonard, ο οποίος κινούταν πολύ, άρχισε να κουράζεται και ο Hagler άρχισε να πλησιάζει. Καθώς ο Leonard κουράστηκε άρχισε να τον πιάνει με τα δυνατά του χτυπήματα μεγαλύτερη συχνότητα. Αυτό περισσότερο από τον 6ο γύρο. Ο Leonard ήταν πλέον υποχρεωμένος να αγωνίζεται περισσότερο και να τρέχει λιγότερο. Όσο προχωρούσε ο αγώνας η υπεροχή του Hagler ήταν πιο εμφανής με τον Leonard να έχει ξεσπάσματα. Ο Leonard έριξε 629 γροθιές και βρήκαν στόχο 306, ενώ ο Hagler έριξε 792 και βρήκαν στόχο 291.
Ο Hagler είπε αργότερα ότι, καθώς οι δύο αντίπαλοι αγκάλιασαν μετά τον αγώνα, ο Leonard του είπε, “Με νίκησες, φίλε.” Ο Leonard μετά τον αγώνα, αρνήθηκε να κάνει δηλώσεις και είπε μόνο: «Είσαι σπουδαίος πρωταθλητής». Οι κάμερες και τα μικρόφωνα HBO έδειχναν σαν νικητή τον Hagler.
Ο Hagler ζήτησε έναν επαναληπτικό αγώνα αλλά ο Leonard επέλεξε να αποσυρθεί ξανά, για τρίτη φορά. Δεκατέσσερις μήνες μετά τον αγώνα τους, ο Hagler αποσύρθηκε από την πυγμαχία τον Ιούνιο του 1988, δηλώνοντας ότι ήταν «κουρασμένος να περιμένει» τον Leonard να του δώσει έναν νέο αγώνα. Μόλις ένα μήνα μετά τη συνταξιοδότηση του Hagler, ο Leonard ανακοίνωσε μια ακόμη επιστροφή για να αντιμετωπίσει τον πρωταθλητή ελαφρών βαρέων βαρών της WBC Donny Lalonde. Το 1990, ο Leonard προσέφερε τελικά στον Hagler έναν επαναληπτικό αγώνα που σύμφωνα με πληροφορίες θα του απέφερε 15 εκατομμύρια δολάρια, αλλά αρνήθηκε.
Δείτε τις καλύτερες στιγμές του αγώνα:
Αφότου ο Hagler αποσύρθηκε από την πυγμαχία δεν ασχολήθηκε ξανά.
Ο Marvin παντρεύτηκε δύο φορές. Ο πρώτος γάμος του, με την Bertha, έληξε το 1990. Παντρεύτηκε ξανά το 2000, με την Kay Guarrera, ιταλικής καταγωγής και κράτησαν σπίτια στο Μιλάνο και στο Νιού Χάμσαϊρ στις ΗΠΑ. Είχε κάποια επιτυχία παίζοντας σε ιταλικές ταινίες.
Εδώ σε μια ταινία του:
Ο Marvelous ήταν ότι λέει το προσωνύμιό του, “Θαυμάσιος”. Ένας σπουδαίος πυγμάχος, που ξεκίνησε παίζοντας σε περιβάλλον που δεν θα το έλεγε κανείς αθλητικό, πέρασε με επιτυχία από αντιπάλους σκληρούς, τεχνίτες, γρήγορους, φτάνοντας στην κορυφή με την αξία του. Ένας ολοκληρωμένος μαχητής, με τεχνική, δύναμη και σθένος. Δεν είναι απλό από τους χιλιάδες αγώνες που παίζονται κάθε χρόνο, οι αγώνες σου να μένουν στην ιστορία και μάλιστα νικώντας επίσης σπουδαίους αντιπάλους μεγάλης αξίας. Ένας πραγματικός παγκόσμιος πρωταθλητής.
Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι το ύψος του ήταν 1,77m και είχε 67 αγώνες, 62 νίκες, 52 νοκάουτ, 3 ήττες και 2 ισοπαλίες.
