Ο Masaharu Funaki, γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1969 στην επαρχία Aomori της Ιαπωνίας. Υπήρξε ηθοποιός, αθλητής των Μικτών Πολεμικών Τεχνών και επαγγελματίας παλαιστής. Το αγωνιστικό του ψευδώνυμο ήταν Masakatsu Funaki.
Έχει αγωνιστεί με τις μεγαλύτερες οργανώσεις όπως στο All Japan Pro Wrestling (AJPW ), New Japan Pro-Wrestling (NJPW), Pro Wrestling Fujiwara Gumi (PWFG), Newborn UWF (UWF) και Wrestle-1 (W-1).
Πριν συνεχίσουμε πάρτε μια ιδέα:
Υπήρξε επίσης συνιδρυτής της ομοσπονδίας του Pancrase Japanese, μια από τις πρώτες οργανώσεις μικτές πολεμικών τεχνών. Όμως δεν ήταν μόνο αυτό, ήταν και ο μεγαλύτερος σταρ του Pancrase. Οι μεγαλύτεροι αντίπαλοί του τον χαρακτήριζαν ως “σύμβολο της Ιαπωνίας” (Josh Barnett), “το χρυσό αγόρι” του Pancrase (Frank Shamrock) και “τον πιο έξυπνο και πιο εξειδικευμένο μαχητή στο Pancrase μαζί με τον Ken Shamrock ” (Guy Mezger).
Θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους Ιάπωνες μαχητές στην ιστορία των μικτών πολεμικών τεχνών. Το Sherdog.com τον κατάταξε ως τον Νο 1 μαχητή του ΜΜΑ στον κόσμο για τα έτη 1996 και 1997.
Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.
Από μικρή ηλικία ο Masaharu επέλεξε τον δρόμο του. Αντί να πάει στο γυμνάσιο, έκανε αίτηση στο New Japan Pro-Wrestling (NJPW). Το NJPW, που είχε ιδρυθεί το 1972 από τον Antonio Inoki, τον έστειλε στο New Japan Dojo. Το New Japan Dojo είχε τη φήμη ότι ήταν ιδιαίτερα σκληρό για τους εκπαιδευόμενους, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Από την κάθε τάξη αθλητών αποφοιτούσε μόνο ένας, ο καλύτερος. Στην τάξη του ήταν αυτός που αποφοίτησε.
Ο Masakatsu έκανε το ντεμπούτο του σαν αγωνιζόμενος στα ελαφρά βαρέα κιλά, σε ηλικία 15 ετών, στις 3 Μαρτίου του 1985, καταρρίπτοντας το ρεκόρ για το νεότερο ντεμπούτο στο NJPW. Στον πρώτο αγώνα αγωνίστηκε με κάποιον πιο έμπειρο και έχασε. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι η NJPW εστίαζε στους παλαιστές των χαμηλών κιλών, ενώ ο φίλος μας είχε προδιαγραφές για τα μεγάλα κιλά. Έτσι δεν τον προώθησαν ιδιαίτερα. Όμως αυτή η εστίαση άλλαξε μετά από ένα χρόνο εμπλοκής του, εστιάζοντας στην κατηγορία βαρέων βαρών, την δική του. Όλα άλλαξαν. Άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια μιας καλής πορείας.
Το 1988, στάλθηκε σε εκπαιδευτικό ταξίδι στην Ευρώπη, αγωνιζόμενος στο Catch Wrestling Association(CWA) στην Αυστρία και τη Γερμανία και για την All Star Wrestling (ASW) στην Αγγλία.
Αγανακτισμένος από την μεροληπτική εις βάρος του αντιμετώπιση από την οργάνωση NJPW, την εγκατέλειψε πηγαίνοντας, μαζί με άλλους παλαιστές, στην Newborn UWF.
Η περίοδος της λάμψης του αρχίζει αυτή την εποχή.
Ενώ ήταν ήδη γνωστός στο κοινό, το 1993 σχηματίζει την οργάνωση του Pancrase Japanese. Παράλληλα απορρίπτει πρόταση από το Κ-1 να αγωνιστεί στο Grand Prix του 1993 στο Kickboxing.
Το Pancrase Japanese συγκέντρωσε τα μεγαλύτερα ονόματα του αρχικού τότε ΜΜΑ στον κόσμο. Κατά την γνώμη μας ήταν η καλύτερη οργάνωση επαγγελματικής πάλης.
Ο Masaharu τους νίκησε σχεδόν όλους. Bas Rutten, Ken Shamrock, Frank Shamrock, Minoru Suzuki και Guy Mezger, όλοι μοιράστηκαν το ρινγκ μαζί του.
Αγωνίστηκε στο Pancrase Japanese από το 1993 έως το 1999 οπότε και αποσύρθηκε, έχοντας “μαζέψει” αρκετούς τραυματισμούς.
Εποχή άφησαν οι μάχες του με τον σπουδαίο Bas Rutten:
Παρά το γεγονός ότι το σώμα του Funaki ήταν πολύ ταλαιπωρημένο από τραυματισμούς, επέστρεψε για έναν αγώνα ενάντια στον θρυλικό Rickson Gracie το 2000 στο Τόκιο. Η εκδήλωση μεταδόθηκε σε 30 εκατομμύρια τηλεθεατές. Ο αγώνας δεν ήταν για κάποιο τίτλο και έγινε με κανόνες που προτιμούσε ο Gracie.
Η τελετή αποχώρησής του έγινε στους αγώνες του Pancrase Japanese στα τέλη του 2000,
Στις 31 Δεκεμβρίου 2007, ο Funaki βγήκε από τη συνταξιοδότησή του για να αντιμετωπίσει τον Kazushi Sakuraba , ο οποίος μόλις είχε νικήσει τον μαθητή του Funaki Katsuyori Shibata .
Στη συνέχεια ο Funaki συνέχισε να αγωνίζεται αλλάζοντας συχνά οργανώσεις επαγγελματικής πάλης. Μεγαλώνοντας υπέγραφε συμβόλαια μικρής διάρκειας,
Η συμμετοχή του βοηθούσε στην προώθηση οργανώσεων όσο και διοργανώσεων αλλά και αγώνων. Στις 18 Αυγούστου έδωσε τον πρώτο του αγώνα σαν freelancer παλαιστής, σαν ελεύθερος επαγγελματίας παλαιστής.
Τελευταία φορά αγωνίστηκε στα τέλη του 2012.
Το μουσικό θέμα που ακολουθεί είναι το προσωπικό του ηχητικό εισόδου στο σόου:
