Η Naomi Ali είναι μητέρα και νοσοκόμα πλήρους απασχόλησης. Είναι μικροκαμωμένη, μόλις 60 κιλά. Αν την συναντήσετε στο νοσοκομείο του Σίδνεϋ που εργάζεται, ή ακόμα χειρότερα στο δρόμο, καλό θα ήταν να κάνετε γρήγορα αυτό που θα σας πει και να μην σας μπουν ιδέες από την γλυκιά συμπεριφορά. Γιατί θα έχετε απέναντί σας την καλύτερη αθλήτρια του Kyokushin στον κόσμο.
Και το σημαντικότερο, την πρώτη γυναίκα που πέρασε την δοκιμασία των 100 Kumite.
Η δοκιμασία αυτή, επινόηση του δημιουργού του Kyokushin Masutatsu Oyama, είναι πέρα από τους αγώνες και τις αθλητικές επιδόσεις. Έχει την αύρα της εποχής των πραγματικών πολεμικών τεχνών των προηγούμενων αιώνων.
Δεν είναι τυχαίο ότι από τό 1964 που υπάρχει το Kyokushin, έχουν κατακτήσει τίτλους εθνικούς, ηπειρωτικούς και παγκόσμιους, εκατοντάδες αθλητές. Αλλά το τεστ των 100 Kumite το έχουν περάσει λιγότερο από 30 άτομα. Όλα εκτός από 1 είναι άνδρες.
Όλοι αυτοί κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στον κόσμο του Karate και έχουν αποσπάσει τον παγκόσμιο έπαινο, αφού το σωματικό και ψυχικό σθένος που έχουν επιδείξει είναι σχεδόν υπεράνθρωπο.
Όμως στις 4 Ιουλίου 2004 επρόκειτο να γραφεί ιστορία. Πρωταγωνίστρια η Naomi Ali.
Μεγαλώνοντας στο Tamworth της Νέας Νότιας Ουαλίας, η Naomi ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το Kyokushin karate το 1995. Ο πρώτος της εκπαιδευτής ήταν ο Sensei Mark Tyson. Όταν είχε φθάσει στην μπλέ ζώνη, μετακόμισε στο Sydney, για να προπονηθεί στο AKKA Honbu, το αρχηγείο του Αυστραλιανού Kyokushin, στο Bondi Junction. Εκεί θα την αναλάμβανε ο Hanshi John Taylor, με τον οποίο και έφθασε στην μαύρη ζώνη.
Όπως θυμάται ο Taylor, από την πρώτη μέρα φάνηκε ότι ήταν πολύ πειθαρχημένη και δυνατή. Βέβαια το μέγεθός της ήταν τόσο μικρό, που θα έκανε έναν αθλητή Ολυμπιακών αγώνων να ντρέπεται.
Με την καθοδήγηση του Taylor, η αγωνιστική καριέρα της Naomi απογειώθηκε. Η σχετικά άγνωστη ακόμη Naomi, πήγε το 1997 στην Ιαπωνία και αγωνίστηκε στο All Japan Open Kyokushin Female Full Contact Championship, που διοργανώθηκε από τον οργανισμό IKO-Matsushima.
Και κατέκτησε την 1η θέση.
Ήταν η πρώτη μη – Γιαπωνέζα που επιτύγχανε αυτή την επιτυχία.
Και δεν σταμάτησε εκεί. Κατέκτησε
- 3 φορές το Kyokushin World Full Contact Championship
- 6 φορές το Αυστραλιανό Kyokushin Full Contact Championship
- 5 φορές το Ring Karate Championship
Τι είχε σειρά;
Το 2000, πάντα με την καθοδήγηση του Hanshi John Taylor, πέρασε την δοκιμασία των 50 Kumite. Αντίπαλοι μόνο άνδρες.
Τότε ήταν που άρχισαν να συζητούν το ενδεχόμενο της συμμετοχής της στη δοκιμασία των 100 Kumite. Πολύ σκληρό, πόσο μάλλον για την μικροκαμωμένη Naomi.
“Μου είπε ότι ήθελε να αγωνιστεί μόνο με μαύρες ζώνες και άνδρες!” λέει ο Hanshi Taylor.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχε μείνει και κάποιος άλλος στόχος να επιτύχει.
Η απάντηση σε αυτή την απόλυτη πρόκληση, ήταν πολύ συγκεκριμένη.
Προπόνηση 7 μέρες την εβδομάδα, δύναμη και αντοχή. Τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων εκτός γυμναστηρίου και ταχύτητες.
Στο dojo τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα έβγαζε 100 γύρους στον σάκο. Οι γύροι ήταν των 3 λεπτών. Συνολικός χρόνος, περισσότερο από τρεισήμισι ώρες.
Αφού οι αντίπαλοι θα ήταν όλοι άνδρες, όλοι πιο μεγαλόσωμοι από αυτήν, έπρεπε να αποκτήσει δύναμη. Δηλαδή βάρη 3 φορές την εβδομάδα. Βαριές άρσεις, σύνθετες κινήσεις και ασκήσεις ειδικά για το Karate.
Και βέβαια 3 φορές Kumite την εβδομάδα.
Μερικούς μήνες αργότερα, ήρθε η μέρα της δοκιμασίας. Θα γινόταν στο Castellozorian Club, Anzac Parade, Kingsford, στο Sydney. Είχαν μαζευτεί 20 εκπαιδευτές από 3 έως 8 Dan που θα αγωνίζονταν μαζί της κυκλικά.
Μεταξύ των παρευρισκόμενων ήταν ο Shihancho Gary Viccars, ο οποίος είχε ταξιδέψει από τη Βικτώρια για να κρίνει την εκδήλωση. Η δουλειά του ήταν να επιτηρεί την σωστή εφαρμογή των κανόνων.
Αυτοί ήταν:
- να διασφαλίσει ότι όλοι οι μάχες θα διεξάγονταν σύμφωνα με τους κανόνες της IKO
- ότι οι γύροι θα ήταν 1 και ½ λεπτό ο καθένας
- ότι δεν θα υπήρχαν αδικαιολόγητα ή υπερβολικά διαλείμματα από τη μάχη
- ότι ο επόμενος μαχητής θα ήταν έτοιμος και θα περίμενε
- ότι η Naomi θα είχε επαρκή ευκαιρία για ενυδάτωση
- όταν τέλειωνε ο 50ος αγώνας θα είχε 2 λεπτά χρόνο για να αλλάξει φόρμα
Στη 1:00 μ.μ. άρχισε η δοκιμασία. Οι αγώνες είχαν γρήγορο ρυθμό και η Ali πέρασε μερικά καλά χτυπήματα.
Φθάνοντας τους 50 αγώνες το κοινό είχε αρχίσει ήδη να την ενθαρρύνει.
Η Sensei Ali πιστεύει ότι η εμπειρία της δοκιμασίας των 50 kumite που είχε ήδη περάσει την βοήθησε να διαχειριστεί τους 50 πρώτους αντιπάλους.
Μετά το 50 είχε συνείδηση των τραυματισμών που είχε ήδη “μαζέψει”.
Στους 50-60 πιέστηκε πολύ σκληρά. υπήρχαν αρκετοί που πίστευαν ότι δεν θα έφθανε ως το τέλος.
Τα χτυπήματά της είχαν ήδη αρχίσει να χάνουν την έκρηξή τους.
Ήταν άδεια από ενέργεια σε τέτοιο βαθμό, που δυσκολευόταν να πιεί υγρά, λόγω των χτυπημάτων στην κοιλιά και της ξηρότητας του στόματός της.
Είχε επίσης σκίσει το δέρμα κάτω από τα πόδια και η κίνησή της ήταν πιο δύσκολη.
Αργότερα έμαθε ότι είχε σπάσει και το στέρνο της, το χέρι και μερικά δάχτυλα των ποδιών. Στο σημείο αυτό και μετά υπήρχε μια θολούρα.
Καθώς πλησίαζε στο τέλος, η θολούρα θα εξαφανιζόταν και θα μετατρεπόταν σε μια οξυμένη συνειδητοποίηση του επικείμενου επιτεύγματος. Οι επευφημίες του πλήθους την στήριζαν όρθια, αφού το σώμα της είχε ξοδέψει όλα τα αποθέματά του.
Στους τελευταίους 10 αγώνες προσπαθούσε να μείνει όρθια και να προστατεύει τον εαυτό της.
Ο 100ος αντίπαλος ήταν ο Δάσκαλός της. Η δοκιμασία διάρκεσε συνολικά 3 ώρες και 8 λεπτά.
Ο θόρυβος που ακολούθησε ήταν απερίγραπτος. Όλες οι μεγάλες σκληρές μαύρες ζώνες ήταν με δάκρυα στα μάτια. Η Naomi ήταν σχεδόν αναίσθητη στα πόδια της, δεν μπορούσε να μιλήσει και ήταν σοβαρά αποπροσανατολισμένη.
Αυτό που θυμάται μετά το τέλος είναι οι επευφημίες, η τεράστια ανακούφιση και ικανοποίηση που ένοιωθε και η άμεση μεταφορά της στο νοσοκομείο για να αντιμετωπισθεί η εσωτερική αιμορραγία.
Όμως τις επόμενες μέρες η λίστα των τραυματισμών μεγάλωσε.
Η Sensei Ali είχε υποστεί βλάβη στα νεφρά, ένα κάταγμα στέρνου, σπασμένα δάχτυλα των ποδιών, ένα σπασμένο δάχτυλο και αμέτρητα κοψίματα και μώλωπες. Ανήμπορη να περπατήσει τις μέρες που ακολούθησαν, θυμάται ότι την παρακινούσε η εισροή μηνυμάτων υποστήριξης από όλη την κοινότητα του Karate.
Ο Shihancho Gary Viccars μετά τον 50ο αγώνα, ανακοίνωσε στο πλήθος, πως ό,τι κι αν συμβεί από εδώ και πέρα, θα είναι ένα νέο σύνορο όπου καμία γυναίκα δεν είχε πάει πριν.
Ο ίδιος ίσως έδωσε την καλύτερη περιγραφή για ότι συνέβη εκείνη τη μέρα: “Είδαμε πραγματικά τα καλύτερά της και είχαμε το προνόμιο να είμαστε εκεί”.
