Το “Old school Karate”, ήταν πιο πραγματικό, πιο πρακτικό πιο κοντά στην ελεύθερη μάχη. Η απόσταση από την πολεμική τέχνη ήταν ακόμη μικρή. Αυτό φαινόταν και στην σκληρότητα των αγώνων αλλά και στο πνεύμα με το οποίο εκτελούνταν οι τεχνικές.
Αυτό ήταν ιδιαίτερα εμφανές και στις τεχνικές ρίψεων και σαρωμάτων. Ενώ οι σημερινές είναι πιο τεχνικές, πιο αθλητικές, σκοπό έχουν, όπως είναι αναμενόμενο, να αξιοποιήσουν τους κανονισμούς και να δώσουν το πλεονέκτημα για να κερδίσουν κάποιο πόντο.
Στο “Old school Karate” η εκτέλεση ρίψης ήταν από μόνη της επίθεση και σε πολλές περιπτώσεις είναι ευδιάκριτο ότι η πτώση είναι χτύπημα του αντιπάλου στο έδαφος.
Η χρήση ρίψεων και σαρωμάτων είχε σκοπό να διαλύσει τον αντίπαλο.
