Στην συντριπτική πλειοψηφία των σχολών πολεμικών τεχνών σε όλο τον κόσμο, θα παρατηρήσετε ότι διαφημίζονται μαθήματα για ανήλικους, για υποψήφιους αθλητές και για έφηβους.
Όμως δεν υπάρχουν μόνο αυτοί. Υπάρχουν και μεγαλύτεροι άνθρωποι που για δικούς τους λόγους θέλουν να ασχοληθούν με τις πολεμικές τέχνες. Όταν λέμε μεγαλύτεροι εννοούμε από ανθρώπους που έχουν περάσει την ηλικία που θα μπορούσαν να ελπίζουν σε μια αθλητική καριέρα, έως και ανθρώπους 40, 50, 60 ετών ή και πιο μεγάλους.
Τα κίνητρα, οι δυνατότητες, οι προοπτικές αλλά και οι στόχοι διαφέρουν.
Για τους ανθρώπους αυτούς η μέθοδος προπόνησης είναι απαραίτητο να αλλάζει. Το να εκπαιδεύεται ένα άτομο σε όλη του τη ζωή πάντα με τον ίδιο τρόπο, είναι παράλογο. Το ανθρώπινο σώμα έχει όρια και είναι φυσικό να γίνεται πιο αδύναμο.
Μετά από σαράντα οι μύες αρχίζουν να γίνονται πιο αδύναμοι. Η μέχρι τώρα κύρια πηγή άντλησης της ισχύος χάνει την λάμψη της. Αυτός δεν είναι λόγος να σταματήσει κάποιος να ασχολείται με αυτό που του αρέσει.
Όμως αν οι μύες αδυνατίζουν, τα εσωτερικά όργανα παραμένουν ισχυρά. Τώρα αυτά γίνονται η κύρια πηγή ισχύος.
Μετά από εξήντα τα εσωτερικά όργανα γίνονται επίσης πιο αδύναμα. Αν όμως κάποιος ασκείται καθημερινά και για χρόνια, έχει ήδη δυναμώσει το πνεύμα του. Μπορεί να «εξαργυρώσει» όσο περνούν τα χρόνια τη δύναμη του πνεύματός του. Αυτό είναι κάτι που δεν χάνει την ισχύ του ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Το να εκτελεί κανείς καθημερινά μερικές χιλιάδες επαναλήψεις τεχνικών σε ώριμη ηλικία είναι από αφύσικο έως επιβλαβές.
Οι αρθρώσεις γίνονται πιο εύθραυστες, ιδιαίτερα τα γόνατα, τα ισχία, οι αγκώνες οι ώμοι. Το να εμφανίζονται εκφυλιστικά προβλήματα όπως αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, ατροφία χόνδρου ή άλλα παρόμοια είναι πολύ πιθανό.
Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να αποκλείει κανέναν από το να εξασκηθεί στο αγαπημένο του στυλ. Όλοι πρέπει να μπορούν να εκτελέσουν τις τεχνικές με όλα τα ελαττώματα που μπορεί να έχουν εμφανιστεί.
Πως θα πρέπει να είναι τα προγράμματα για τους μεγαλύτερους μαθητές; Ποια χαρακτηριστικά θα έπρεπε να έχουν;
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ενήλικων μαθητών. Αυτοί που έχουν αρχίσει πολύ νωρίτερα και έχουν εκπαιδευτεί για χρόνια και αυτοί που ξεκινούν για πρώτη φορά.
Η πρώτη κατηγορία θα πρέπει να έχει ένα πιο ήπιο πρόγραμμα, με διαλείμματα, λιγότερο προπονητικό φορτίο, λιγότερη ένταση, χαμηλότερα λακτίσματα και χωρίς εναέριες τεχνικές. Μπορούν να εστιάσουν στην τελειοποίηση της τεχνικής, να ενσωματώσουν ήπιες μεθόδους όπως τον διαλογισμό, και να επιμείνουν στις διατάσεις.
Η δεύτερη κατηγορία έχει ένα χαρακτηριστικό. Σε αμερικάνικη έρευνα βρέθηκε ότι από νέους μαθητές οι καλύτεροι τεχνικά είναι αυτοί της τρίτης ηλικίας. Γιατί έχουν ωριμότητα, είναι πιο συνειδητοποιημένοι σε αυτό που κάνουν, έχουν τον χρόνο να εξασκηθούν χωρίς στρες αφού έχουν τακτοποιήσει τα της επιβίωσης, έχουν τελειώσει την καριέρα τους και μπορούν χωρίς περισπάσεις να επενδύσουν νοητικά σε αυτό. Επίσης αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να βασιστούν στην σωματική ρώμη για να αναπτύξουν την αποτελεσματικότητά τους παρά μόνο στην καλή τεχνική. Για τον λόγο αυτό έχουν καλύτερη τεχνική σαν αρχάριοι. Για να έχουν όμως την ευκαιρία να τα κάνουν αυτά θα πρέπει κατά την προπόνηση να έχουν συχνότερα διαλείμματα, τόσο για να πάρουν μια ανάσα αλλά και για να συνειδητοποιήσουν τις τεχνικές.
Τους χρειάζεται η «στρατιωτικοποίηση»; Όχι βέβαια, ξέρουν τι θέλουν και πειθαρχούν μόνοι τους.
Επίσης θα έπρεπε να τους επιτραπεί να προσαρμόσουν, ως ένα βαθμό, τις τεχνικές στις δυνατότητές τους. Για παράδειγμα το ύψος των λακτισμάτων ή το εύρος των στάσεων.
Η εκπαίδευση ηλικιωμένων είναι από μόνη της μια πρόκληση. Πρόκληση όχι μόνο για τον ασκούμενο που προσπαθεί για το καλύτερο μαχόμενος με αντίπαλο την ηλικία και τον χρόνο που αποτυπώνονται στις επιδόσεις του. Μεγαλύτερη πρόκληση όμως είναι για τον εκπαιδευτή, που πρέπει να τους πείσει για την αξία της προπόνησης που προσφέρει, γιατί όσο μεγαλώνουμε ο χρόνος γίνεται περισσότερο πολύτιμος.
2 comments
ΚΑΛΉΜΕΡΑ ΕΊΜΑΙ 54 ΕΤΏΝ ΚΑΙ ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΏ ΑΠΌ ΣΕΠΤΕΜΡΗ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΜΕ ΚΆΠΟΙΑ ΜΟΡΦΉ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ .ΘΑ ΉΘΕΛΑ ΤΗΝ ΓΝΏΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΉ ΤΈΧΝΗ ΘΑ ΉΤΑΝ ΠΡΟΣΙΤΉ ΗΛΙΚΙΑΚΆ ΜΕ ΕΜΈΝΑ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΕΙΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΑΝ ΓΝΩΡΊΖΕΤΕ ΚΆΠΟΙΑ ΚΟΝΤΙΝΉ ΣΧΟΛΉ Η ΟΠΟΊΑ ΑΣΧΟΛΕΊΤΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΜΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ..ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Καλησπέρα κύριε Αντώνη και συγνώμη που άργησα να απαντήσω, αλλά τώρα το είδα. Η απόφασή σας να ασχοληθείτε με τις πολεμικές τέχνες είναι εξαιρετική, σίγουρα θα ωφεληθείτε από αυτό. Σχολες που να ασχολούνται σοβαρά με ενήλικες δεν υπάρχουν και αν υπάρχουν θα είναι λίγες. Ο λόγος είναι ότι οι περισσότερες ενδιαφέρονται για επιτυχίες σε αγώνες και προτιμούν τις μικρές και πολύ μικρές ηλικίες. Νομίζω ότι η προσέγγιση σας θα μπορούσε να τεθεί διαφορετικά. Υπάρχουν πολεμικές τέχνες. μαχητικά αθλήματα και μέθοδοι αυτοάμυνας. Στις πρώτες υπάρχουν πολεμικές τέχνες με χτυπήματα και άλλες με πιασίματα και παλαιστικές τεχνικές. Εστιάζουν σε διαφορετικές αποστάσεις. Για παράδειγμα στις πρώτες είναι το Taekwondo, το Karate, στις δεύτερες το Judo, το Aikido, το Hapkido, το Jujitsu. Στα μαχητικά αθλήματα είναι το Kickboxing, το Muay Thai, το ΜΜΑ, το Brazilian Jujitsu. Πρόκειται για αθλήματα, έχουν λόγο ύπαρξης σε ένα αγωνιστικό τερέν ή ρινγκ. Οι μέθοδοι αυτοάμυνας είναι εστιασμένες σε αυτό που λένε, την αυτοάμυνα. Το πιο γνωστό είναι το Ισραηλινό Krav Maga. Η πρότασή μου είναι η εξής: Με ότι ασχοληθείτε μπορεί να διαρκέσει από 5 λεπτά, να μπείτε και να βγείτε, να μην σας αρέσει αυτό που βλέπετε, αλλά μπορεί να κρατήσει και μια ζωή. Καλύτερα σκεφτείτε τι σας αρέσει και τι δεν σας αρέσει. Σε πολλούς δεν τους αρέσει να τους ρίχνουν κάτω ή να τους πιάνουν. Αν σκοπεύετε να ασχοληθείτε σοβαρά, καταγράψτε τις σχολές και τα στυλ που υπάρχουν στην περιοχή σας και επισκεφτείτε τους. Παρακολουθείστε 2-3 μαθήματα στον καθένα σαν παρατηρητής και επιλέξτε αυτό που σας αρέσει περισσότερο. Κανονικά θα σας ζητήσουν κάποιο χαρτί από γιατρό. Πρακτικά όλοι εξασκούνται κάπου κοντά στο σπίτι τους. Ποιός μπορεί σήμερα να αλλάζει 3 λεωφορεία ή να οδηγεί 1 ώρα να πάει και άλλο τόσο για να γυρίσει, για χρόνια; Προτιμείστε αυτές τις σχολές που είναι επίσημες και ανήκουν σε κάποια ομοσπονδία. Ο εκπαδευτής θα πρέπει να έχει κάποιο πτυχίο προπονητή από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Αυτό σημαίνει ότι έχει γνώση του πως γίνεται μία προπόνηση με ασφάλεια. Η ηλικία σας είναι μια χαρά, δεν υπάρχει πρόβλημα. Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι μεγαλύτεροι αποκτούν πιο γρήγορα καλύτερη τεχνική από τους έφηβους. Απλώς δεν θα πάρετε το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Δεν νομίζω αυτό να είναι κάποια μεγάλη καταστροφή. Ελπίζω να σας βοήθησα. Καλές προπονήσεις.