Η οργάνωση του Pro Fight Karate δημιουργήθηκε από τους Guy Sauvin και Alain Setrouk, με 8ο Dan και οι δύο στο Karate και μεγάλη πορεία πίσω τους, όπως είδαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις.
Και οι δύο, είχαν σαν κυρίαρχη τάση, στα χρόνια της εκπαίδευσης τους, την κλασική μορφή του συστήματος. Έτσι αυτή η μορφή αγώνων που δημιούργησαν, χαρακτηρίζεται από την διάθεση για μια επιστροφή στον κώδικα του Bushido, τον Δρόμο του πολεμιστή. Προσπάθησαν να αναδείξουν τις αξίες που χαρακτήριζαν την άποψη αυτή όπως την μαχητικότητα, το θάρρος, τον σεβασμό, την τιμή.
Πάρτε μια ιδέα:
Πάρτε μια ιδέα:
Το Pro Fight Karate είναι ανοικτό σε όλους τους μαχητές, ανεξάρτητα από το αρχικό τους στυλ, αρκεί φυσικά να τηρούν τους κανονισμούς του συστήματος. Συνήθως οι μαχητές προέρχονται από το Shidokan Karate, το Muay Thai, το Kick Boxing, το Kyokushinkai και το Kempo Karate.
Όπως βλέπετε στις διοργανώσεις δίνουν το παρόν τους και γνωστοί άνθρωποι των media, ενώ η οργάνωση είναι υποδειγματική:
Οι κανονισμοί:
· η διάρκεια του αγώνα είναι 3 γύροι των 2 λεπτών
· ένας επιπλέον γύρος σε περίπτωση ισοπαλίας
· το τερέν είναι διαστάσεων 8 χ 8 μέτρα. Μαζί με μια κόκκινη προειδοποιητική λωρίδα (όριο εξόδου) και την περίμετρο ασφαλείας φθάνει τα 12χ12 μέτρα. Συνολικά καλύπτει μια επιφάνεια 144 τετραγωνικών μέτρων
Η νίκη δίδεται με:
· νόκ άουτ ενός των μαχητών
· απόφαση των διαιτητών
· διακοπή από τους διαιτητές
· δύο διακοπές και μέτρημα από τον διαιτητή για τον ίδιο μαχητή
· εγκατάλειψη του μαχητή
· αποκλεισμό λόγω απαγορευμένης ενέργειας
Επιτρεπόμενες τεχνικές:
στο πρόσωπο:
· ευθείς γροθιές, κυκλικές (hook) και ανάστροφες (uppercut)
· όλες οι τεχνικές με ανοιχτή παλάμη, κυκλικές ή διατρητικές
· χτυπήματα με τον πήχη
· χτυπήματα με τον αγκώνα
· όλες οι τεχνικές των ποδιών
· χτυπήματα με το γόνατο
στον κορμό:
· ευθείς γροθιές, κυκλικές (hook) και ανάστροφες (uppercut)
· χτυπήματα με τον αγκώνα
· όλες οι τεχνικές των ποδιών
· χτυπήματα με το γόνατο
στα πόδια:
· χαμηλά λακτίσματα στην εσωτερική και εξωτερική πλευρά
· χτυπήματα με το γόνατο
Γενικοί κανόνες:
· ο μαχητής που χτυπά πρέπει να πατά και στα δύο του πόδια
· επιτρέπεται να ελέγχει τον αντίπαλο με την άκρη του πήχη
· επιτρέπονται οι προβολές και τα σαρώματα
· επιτρέπεται αγώνας στο έδαφος διάρκειας έως 5 δευτερόλεπτα
· στο έδαφος επιτρέπονται τα χτυπήματα μόνο με γροθιές και στο πάνω μέρος του σώματος και το πρόσωπο
Απαγορευμένες τεχνικές:
· τα χτυπήματα στην πλάτη, τον αυχένα, την οσφυϊκή περιοχή, τις αρθρώσεις, και το υπογάστριο
· με 2 μετρήματα στον ίδιο γύρο ο μαχητής χάνει τον αγώνα
· αποφυγή του αγώνα είτε με εκούσια έξοδο ή άρνηση της μάχης μπορούν οι διαιτητές να αποκλείσουν τον μαχητή
Η ατμόσφαιρα είναι συναρπαστική:
Αυτό που προκύπτει σαν αποτέλεσμα, είναι μια μορφή αγώνα, που θυμίζει κάτι από ΜΜΑ και UFC, μόνο που αντί σε κλουβί γίνεται σε τατάμι, με την κουλτούρα του κλασικού. Κάποιοι το περιγράφουν σαν μια εξελιγμένη μορφή του Kyokushinkai, με την προσθήκη γαντιών και την επιτρεπόμενη επαφή στο πρόσωπο. Η χρήση γαντιών τύπου ΜΜΑ επιτρέπει τα πιασίματα διευκολύνοντας τις ανατροπές και τον πιο ολοκληρωμένο έλεγχο του αντιπάλου.
Σε κάθε περίπτωση δείχνει σαν να είναι ένα στυλ σε εξέλιξη, και πολλοί αναμένουν βελτίωση των κανονισμών. Σίγουρα είναι μια πολύ ενθαρρυντική αρχή.
