Πριν δέκα περίπου χρόνια, έγινε μια πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια για να δημιουργηθεί μια παγκόσμιας εμβέλειας ομοσπονδία επαγγελματικού Taekwondo βασισμένη στο ITF Taekwondo. Υπήρξε μάλιστα και μια Ελληνική συμμετοχή, που πήγε και καλά. Η προσπάθεια αυτή λειτούργησε για λίγο αλλά δεν κατάφερε να εδραιωθεί, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Είχε όμως πολλές καλές ιδέες, και το αποτέλεσμα ήταν αγώνες με δράση, κινητικότητα και καθαρή εικόνα που παρέπεμπε σε ITF Taekwondo σε μια πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή.
Ο πρωτεργάτης της προσπάθειας αυτής ήταν ο Κροάτης δικηγόρος Anto Nobilo 8 Dan στο ITF Taekwondo. Ο Nobilo δεν είναι τυχαίος. Αθλητής και ο ίδιος με πολλούς αγώνες και τρόπαια από όλο τον κόσμο, προπονητής της εθνικής ομάδας, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας και παγκόσμιος πρωταθλητής στους βετεράνους στην ηλικιακή κατηγορία των 50 ετών. Όμως σαν δικηγόρος ήταν και εκπρόσωπος της Κροατίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για οκτώ χρόνια.
Άς δούμε πως το σκέφτηκε.Ο Nobilo και η ομάδα του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μόνο μια οργάνωση με επαγγελματίες αθλητές, μπορεί να διεκδικήσει τηλεοπτικό χρόνο και να δημιουργήσει αθλητές – αστέρια στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το Taekwondo όπως είναι, αυτό δεν μπορεί το κάνει. Το μεγάλο κοινό ελκύεται μόνο από τους επαγγελματίες αθλητές.
Σαν βάση θα αξιοποιούταν η μεγάλη παγκόσμια δεξαμενή ερασιτεχνών αθλητών του Taekwondo, περίπου 70.000.000 άτομα. Όλοι αυτοί θα μπορούσαν να συμμετάσχουν.
Δείτε τον Στέφανο Πανταζή στον αγώνα του:
Για να δοκιμάσουν στην πράξη την ιδέα, διοργάνωσαν τον Δεκέμβριο του 2007 ένα πρωτάθλημα, το Croatia Zero, με τους 8 καλύτερους αθλητές στον κόσμο, σε αγώνες με τηλεοπτική κάλυψη και έπαθλο 30.000 δολάρια. Αν πήγαινε καλά θα ήταν η αρχή της δημιουργίας ενός παγκόσμιου δικτύου Pro –Taekwondo. Διοργανώθηκαν αγώνες πρόκρισης στην Αργεντινή, ΗΠΑ, Ρωσία, Σλοβενία, Βουλγαρία. Οι νικητές αυτών μαζί με τον νικητή του 2007 και τον «ειδικό» σε τέτοιους αγώνες Raymond Daniels από τις ΗΠΑ συναντήθηκαν στο World Final One στις 13 Δεκεμβρίου του 2008. Το έπαθλο για την πρώτη θέση ήταν 50.000 δολάρια. Όλα τα έξοδα των μαχητών, αμοιβή, μετάβαση, διαμονή, διατροφή, καλύπτονταν από την διοργάνωση.
Εδώ ένας αγώνας με τον πολύ καλό Αμερικανό Raymond Daniels:
Για την συνέχεια, το πρώτο εξάμηνο του 2009, η ιδέα ήταν να διοργανωθούν σε κάθε ήπειρο προκριματικοί αγώνες έως τον Αύγουστο του 2010, σε δύο κατηγορίες βάρους, έως 80 κιλά και πάνω από 80. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2010 θα κάλυπτε ουσιαστικά όλο τον κόσμο. Έτσι τον Δεκέμβριο του 2010 θα διοργανωνόταν το World Final Two στο Zagreb της Κροατίας με την συμμετοχή των 8 καλύτερων αθλητών στην μικρή κατηγορία και των 8 καλύτερων στην μεγάλη κατηγορία. Τα έπαθλα θα ήταν 30.000 δολάρια στην πρώτη κατηγορία και 50.000 δολάρια στην δεύτερη.
Οι κανονισμοί:
- ·η διάρκεια ήταν 2 γύροι των 2’ με διάλειμμα 1’
- ·ο τελικός 3 γύροι των 2’ με διάλειμμα 1’
- ·αν το αποτέλεσμα ήταν ισόπαλο θα υπήρχε εξτρά γύρος, αν ήταν πάλι ισοπαλία, νικούσε όποιος έπαιρνε τον πρώτο πόντο, τον «Χρυσό πόντο»
- ·το ρινγκ ήταν 7x7 m minimum – 8x8 m maximum
- ·οι αθλητές φορούσαν γάντια 12 oz, μασέλα, προστατευτικά γεννητικών οργάνων, καλαμιών και ποδιών
- ·επιτρέπονταν οι ευθείες γροθιές μέχρι δύο στη σειρά
- ·επιτρέπονταν τα λακτίσματα πάνω από την μέση
- ·απαγορεύονταν οι γονατιές
- ·όλα τα χτυπήματα μπορούσαν να έχουν πλήρη ισχύ
- ·υπερβολικός αριθμός γροθιών, uppercuts, hooks, χτυπήματα με τους αγκώνες, τιμωρούνταν με ποινή
- ·τα χτυπήματα έπαιρναν από 1-5 πόντους ανάλογα αν ήταν με χέρι, πόδι, στον κορμό, στο κεφάλι, αν ήταν εναέρια ή μη
- ·αν ένας αθλητής είχε τρία νοκ ντάουν από χτυπήματα στον ίδιο γύρο, ήταν τεχνικό νόκ άουτ
- ·οι κριτές θα ήταν 3 ή 5
- ·για να καταχωρηθούν οι πόντοι θα έπρεπε να πατήσουν το αντίστοιχο μπλε ή κόκκινο κουμπί στην μηχανή βαθμολόγησης οι 2 από τους 3 ή οι 3 από τους 5 κριτές
- ·υπήρχαν προειδοποιήσεις για μικρά παραπτώματα, στις τρεις προειδοποιήσεις έπαιρνε έναν πόντο ο αντίπαλος
- ·για πιο σοβαρά παραπτώματα υπήρχε κίτρινη κάρτα και αφαίρεση πόντων
- ·για πολύ σοβαρά παραπτώματα υπήρχε κόκκινη κάρτα και αποβολή
- ·η εμφάνιση αποτελείτο από λευκό παντελόνι, μαύρη ζώνη, και επάνω ειδικό γιλέκο χωρίς μανίκια σε μπλε ή κόκκινο χρώμα, ενώ στην πλάτη του θα αναγραφόταν το όνομα του αθλητή
- ·υποχρεωτικά θα γινόταν έλεγχος ντόπινγκ, ενώ όποιος πιανόταν ντοπαρισμένος, έχανε τους τίτλους του, τα χρήματα που είχε πάρει και επιπλέον χρήματα σύμφωνα με την δική του σύμβαση
- ·οι κανονισμοί δεν μπορούσαν να αλλάξουν τους τελευταίους 12 μήνες πριν τους αγώνες
Και εδώ ο τελικός:
Όπως βλέπουμε οι κανονισμοί είναι πολύ σωστοί, προϊόν της εμπειρίας του Nobilo, τόσο σαν ανθρώπου του χώρου που γνωρίζει από «μέσα» τα πράγματα, όσο και σαν νομικού, που γνωρίζει πώς να το οργανώσει.
Όμως η πιο καλή απάντηση ήρθε από το αποτέλεσμα. Οι αγώνες ήταν γρήγοροι, πολύ τεχνικοί, με ισορροπημένο θέαμα και ουσία, δεν κούραζαν τον θεατή, οι αθλητές τεχνίτες, πολύ καλά προετοιμασμένοι και έμπειροι, χωρίς καμία αμφισβήτηση των αποτελεσμάτων. Καταλάβαινες ότι βλέπεις Taekwondo σε πολύ ποιοτική και ολοκληρωμένη εκδοχή. Η οργάνωση είχε την λάμψη της χωρίς να είναι κραυγαλέα.
Η ιστοσελίδα της οργάνωσης http://www.pro-taekwondo.com/ είναι εξαιρετική, πληρέστατη και με όλους τους αγώνες.
Θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι αυτό το εγχείρημα θα μπορέσει να προχωρήσει στο μέλλον.
