“Ο αστυνομικός Jack Stone ενορχηστρώνει σκόπιμα μια ληστεία τράπεζας προκειμένου να μπει στη φυλακή και να συναντήσει τον περιβόητο εγκληματία Balam. Ο Balam δεν είναι ένας κοινός κακοποιός, είναι ένας πονηρός και επικίνδυνος εγκληματίας που πίσω από τα κάγκελα της φυλακής ελέγχει την αστυνομία. Για τον Balam, η ζωή στη φυλακή, είναι απλά ένας τρόπος να καλύψει την αληθινή του φύση. Στην πραγματικότητα είναι ο βασιλιάς της πόλης. Το κελί του είναι ένα πολυτελές δωμάτιο, ειδικά φτιαγμένο γι αυτόν. Ακόμη όμως κι αν βρίσκεται περιτριγυρισμένος από τους πιστούς του μπράβους, δεν γνωρίζει πώς ο Jack έρχεται για να τον εκδικηθεί για τον φόνο της οικογένειας του. Μπορεί ο Balam να είναι σκληρός, άλλα ο Jack είναι σκληρότερος”.
Αυτή είναι η υπόθεση της ταινίας που επιλέξαμε. Ο τίτλος της είναι “Riot” και βγήκε το 2015.
Η ταινία δεν είναι κακή. Κλασσική αμερικανιά, με πυροβολισμούς, μάχες, ληστείες, σκληρό ύφος, γεροδεμένους “καλούς”, άσχημους “κακούς” (να μην μπερδευόμαστε), φυλακές, όπλα, διεφθαρμένο διευθυντή και δήμαρχο, αποφασιστική δημοσιογράφο, ηρωική εκδίκηση, πολλές μάχες, αναμενόμενη εξέλιξη, προβλεπόμενο τέλος και με το βασικό μήνυμα “το καλό νικά”.
Γιατί η ταινία έχει ενδιαφέρον;
Ο πρωταγωνιστής Matthew Reese “Jack Stone” είναι πολύ γυμνασμένος, προφανώς με βάρη και αργός στις μάχες. Μην ξεχνάμε είναι ηθοποιός όχι μαχητής. Πάντως υποστηρίζει καλά τον ρόλο του. Συμπρωταγωνιστεί ο γνωστός Dolph Lundgren, αρκετά μεγάλος πια, έμπειρος πλέον μπροστά στην κάμερα. Περισσότερο παίζει τον ρόλο και λιγότερο μάχεται. Και το κάνει μια χαρά. Επίσης την κατάσταση βοηθά και η Danielle C. Ryan. Και αυτή δέρνει μερικές “κακές”. Παίζει καλά και στέκεται καλά στις μάχες, αν και θα προτιμούσαμε να έχει πιο στακάτες τεχνικές. Αλλά είπαμε είναι ηθοποιός.
Ο βασικός λόγος να δει κανείς την ταινία, είναι ο ρόλος του πιο κακού από όλους, του Balam. Τον ρόλο αυτό παίζει ο Charles Liddell, πιο γνωστός ως Iceman. Ο Charles ήταν από τα μεγαλύτερα ονόματα του ΜΜΑ και από τους πρώτους ήρωές του. Παγκόσμια κλάση μαχητή, με πολλούς αγώνες στο ενεργητικό του σε ΜΜΑ (30 αγώνες, 21 νίκες, 9 ήττες) και Kickboxing (22 αγώνες, 22 νίκες). Ένας πραγματικά μεγάλος μαχητής.
Εδώ κρατά τον ρόλο του κακού απρόσμενα καλά, προφανώς έχει παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής. Στις σκηνές μάχης που συμμετέχει στο τέλος, την τελική μονομαχία για την κάθαρση, φαίνεται το τι ξέρει να κάνει. Αν και “κρατημένος” από τον σκηνοθέτη, οι τεχνικές του είναι καθαρές, γρήγορες, εστιασμένες, και με τέλειο συντονισμό. Μακράν πιο καλές από αυτές του πρωταγωνιστή Matthew Reese. Χάνει βέβαια, γιατί είναι άλλος ο πρωταγωνιστής και όπως είπαμε, το καλό πρέπει να νικήσει.
Γενικά το έργο βλέπεται και δεν πειράζει αν καταλαβαίνουμε το τι θα γίνει, από τα πρώτα 10 λεπτά.
Τα “συμπληρώματα” βοηθούν. Για nachos και μπύρα το βλέπω.
