Ταινίες με Savate δεν υπάρχουν πολλές. Αυτή που επιλέξαμε είναι παλιά αλλά από τις καλές του είδους.
Είναι μία ταινία του 1995 με πρωταγωνιστή τον Olivier Gruner. Ο Olivier Gruner γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1960 στο Παρίσι. Ο πατέρας του ήταν επιτυχημένος χειρουργός. Ένας από τους αδελφούς του έγινε επίσης χειρουργός και ο μικρότερος αδελφός του μηχανικός. Όταν ήταν 18 ετών, προσχώρησε στο Marine Nationale, στη μονάδα των Commando Marine, που είναι οι Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων του Γαλλικού Ναυτικού. Στο πλαίσιο της στρατιωτικής του εκπαίδευσης, έμαθε να κάνει καταδύσεις, βουτιές από τον ουρανό και αναρρίχηση. Τις περισσότερες φορές ήταν στο Τζιμπουτί και τη Σομαλία. Εκείνη την περίοδο είχε ήδη αρχίσει να εκπαιδεύεται στο Karate. Όταν έφυγε από το Marine Nationale το 1981, πήγε στις γαλλικές Άλπεις και άρχισε να εκπαιδεύει το Kick-boxing. Επέλεξε αυτό το μέρος γιατί μπορούσε να κάνει και το αγαπημένο του σκι Μετά από τρία χρόνια σκληρής προπόνησης, έγινε για πρώτη φορά Πρωταθλητής Γαλλίας Kickboxing. Υπεράσπισε τον τίτλο δύο φορές και το 1986 έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής Kickboxing μεσαίου βάρους. Δούλευε στο φεστιβάλ των Καννών, όπου έβαλε μια αφίσα του εαυτού του. Δύο μέρες αργότερα, ένας άντρας ήρθε και τον κάλεσε για δοκιμαστικά γυρίσματα στο Λος Άντζελες, που οδήγησαν στην πρώτη του ταινία Angel Town (1990). Αποσύρθηκε από το Kickboxing το 1987 για να ακολουθήσει καριέρα ως ηθοποιός, μοντέλο και σκηνοθέτης. Ακολούθησαν μερικές ακόμη ταινίες, κυρίως πολεμικών τεχνών.
Κάνει επίσης εκπαιδευτικά βίντεο για το Kickboxing και έχει δημιουργήσει τη δική του σειρά αθλητικών ρούχων με το σήμα κατατεθέν “O.G”.
Ζει στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια και το Λας Βέγκας της Νεβάδα.
Είναι επίσης αδειούχος πιλότος ελικοπτέρου.
1865. Ένας νεαρός Γάλλος αξιωματικός, ταξιδεύει στις ΗΠΑ αναζητώντας τον δολοφόνο του καλύτερού του φίλου. Εμπλέκεται σε έναν αγώνα μεταξύ φτωχών αγροτών και ενός πλούσιου γαιοκτήμονα. Για να βοηθήσει τους αγρότες, τους προσφέρει τις δεξιότητές του στο “Savate”.
Οι διάλογοι είναι στα αγγλικά, αλλά οι υπότιτλοι μάλλον στα ρώσικα! Δεν τρέχει τίποτα, δεν χρειαζόμαστε τίποτα από τα δύο για να καταλάβουμε το έργο. Το γεγονός είναι ότι στο τέλος υπάρχει μια υπερβολή, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.
