Ο αγωνιστικός παρτενέρ (Sparring partner) υπάρχει σε όλα τα μαχητικά στυλ και τις πολεμικές τέχνες. Είναι αυτός που παίζει τον ρόλο του αντιπάλου για να βοηθήσει τον ασκούμενο να βελτιώσει την απόδοσή του.
Όμως όταν αναφερόμαστε όμως σε Sparring partner, συνήθως εννοούμε κάποιον που αμείβεται γι αυτό και η συμμετοχή του είναι γι αυτόν δουλειά.
Οι Sparring partners στα μαχητικά επαγγελματικά αγωνίσματα, πυγμαχία, Kickboxing, Muay Thai, MMA είναι αναντικατάστατοι.
Πρόκειται για πολύ καλούς μαχητές που ενώ χτίζουν και την δική τους καριέρα, κερδίζουν και κάποιο επιπλέον εισόδημα βοηθώντας την εκπαίδευση άλλων μαχητών.
Επομένως μιλάμε για πολύ καλούς τεχνίτες – ποιός επαγγελματίας θέλει να χάνει την ώρα του με κάποιον “δεύτερο” και να μην βελτιώνεται – είτε έχουν πολλή εμπειρία, είτε κάποιο αγωνιστικό χαρακτηριστικό που χρειάζεται ο μαχητής που κάνει προετοιμασία. Για το αν είναι καλοί και οι μεταξύ τους αγώνες είναι χαλαροί, μπορείτε να ανατρέξετε σε αναφορές του Mike Tyson για κάτι νοκ άουτ που του έκαναν κάποιοι τέτοιοι αντίπαλοι. Η δουλειά τους είναι να παίξουν όχι να “παίξουν”.
Χαρακτηριστική περίπτωση ο George Kambosos που υπήρξε αγωνιστικός παρτενέρ του μεγάλου Manny Paquiao και που πλέον είναι παγκόσμιος πρωταθλητής.
Περισσότερο χρησιμοποιούνται στην επαγγελματική πυγμαχία, γιατί απλούστατα αυτή έχει τα περισσότερα χρήματα και την πιο μεγάλη οργάνωση παγκόσμια.
Από την στιγμή που κλειστεί κάποιος αγώνας, η ομάδα του μαχητή μελετά τον αντίπαλο και καταστρώνει το αγωνιστικό πλάνο. Το επόμενο βήμα είναι να ψάξει για αγωνιστικό ή αγωνιστικούς παρτενέρ που το στυλ τους μοιάζει με αυτό του επόμενου αντιπάλου.
Υπάρχει επομένως μια αγορά για αγωνιστικούς παρτενέρ. Αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον συγκεκριμένο τομέα, θα πρέπει να εκπαιδευτεί σε κάποιο μαχητικό άθλημα και να χτίσει μια καλή καριέρα. Να αποκτήσει εμπειρία και να διαμορφώσει το στυλ του. Να μάθει πως οργανώνεται μια προετοιμασία και να αρχίσει να στήνει το δίκτυο επαγγελματικών γνωριμιών του με στόχο να βρει πελατεία.
Αν συνδυάζει την γνώση περισσότερων από ένα αγωνιστικό στυλ θα είναι καλύτερα, μεγαλύτερη αγορά, περισσότεροι πιθανοί πελάτες. Για παράδειγμα πυγμαχία και Kickboxing ή Muay Thai, πυγμαχία και πάλη.
Τα περισσότερα στυλ που δουλεύουν μέσα σε ρινγκ χρειάζονται πυγμαχικές γνώσεις, έτσι κάποιος πυγμάχος πάντα θα χρειάζεται. Το ΜΜΑ που ανεβαίνει χρειάζεται την γνώση ειδικών στο Brazilian Jujitsu, το Muay Thai κ.λ.π.
Βέβαια αυτό το επάγγελμα δεν είναι ακριβώς δουλειά γραφείου. Έχει και τραυματισμούς και αυτό καλό είναι κάποιος να το έχει υπόψη του και να έχει λάβει τα μέτρα του. Μιλάμε για τραυματισμό σοβαρό που μπορεί να τον καταστρέψει οικονομικά. Μια ασφάλεια είναι μια καλή ιδέα. Σαν επάγγελμα δεν έχει μεγάλη διάρκεια ούτε σταθερή ροή εισοδήματος. Δεν είναι εύκολο.
Αλλά μπορεί να απαξιωθεί και τεχνικά. Επομένως είναι απαραίτητο να βελτιώνεται και αυτός και επίσης είναι κρίσιμο να μπορεί να ακολουθεί τις οδηγίες του προπονητή ώστε να διαμορφώνει το παίξιμό του ακριβώς όπως το χρειάζεται η πρωταγωνιστής. Μέσα σε αυτό περιλαμβάνεται και η προσοχή του παρτενέρ να μην τραυματίσει τον μαχητή που προετοιμάζει. Αν χαθεί η εμπιστοσύνη της ομάδας στο πρόσωπό του, απλά θα πάει σπίτι του.
Σε υψηλό επίπεδο μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από έναν αγωνιστικοί παρτενέρ. Τότε χρησιμοποιούνται σε ομάδες. Για παράδειγμα ένας παγκόσμιος πρωταθλητής που ετοιμάζεται να παίξει αγώνα 12 γύρων, μπορεί να χρησιμοποιήσει 3-4 παρτενέρ και ο καθένας θα παίξει 3-4 γύρους. Έτσι θα είναι ξεκούραστοι και θα πιέσουν περισσότερο τον πρωταθλητή αλλά και θα μπορούν να εφαρμόσουν πιο σύνθετο παίξιμο.
Σε κάθε περίπτωση οι αγωνιστικοί παρτενέρ είναι αναντικατάστατοι. Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις να αγωνίζεσαι είναι να αγωνίζεσαι. Τόσο απλά. Και αυτό το “ποιοτικό φιλικό” μπορούν να στο εξασφαλίσουν οι βοηθοί που αγωνίζονται για να σε βελτιώσουν.
