Το low kick, το κυκλικό λάκτισμα στα πόδια, έχει μπει στη ζωή του κάθε μαχητή των αθλημάτων επαφής. Muay Thai, Kickboxing, MMA, Kyokushin και όχι μόνο, το έχουν για τα καλά στο ρεπερτόριό τους.
Τι γίνεται όταν μας επιτίθεται κάποιος με την τεχνική αυτή, στην προπόνηση, στον αγώνα ή στο δρόμο;
Υπάρχουν δύο τύποι αντίδρασης. Παθητική αντίδραση και ενεργητική αντίδραση.
Στην πρώτη βάζουμε συνήθως το καλάμι του δικού μας ποδιού να απορροφήσει την κρούση. Είναι άμυνα που έχει ρίσκο γιατί υπάρχει κρούση με δύο ίδια “εργαλεία”, που ελπίζουμε να πάνε όλα καλά, να αντέξει το πόδι μας, να μην επηρεαστεί η ισορροπία μας, να μην “ξεραθεί” το πόδι, και να μην μας γυρίσει ο αντίπαλος σε γωνία που δεν μπορούμε να αντιδράσουμε άμεσα. Διατηρεί ο άλλος την πρωτοβουλία των κινήσεων και σε κάθε περίπτωση έχει έρθει πολύ κοντά, οπότε μας φθάνουν τα χέρια του.
Στην δεύτερη κατηγορία, έχουμε την ενεργητική άμυνα. Κάνουμε ενέργεια που αποτρέπει την ολοκλήρωση της επιθετικής κίνησης. Είναι πιο ασφαλής, δεν καταπονείται το σώμα μας με καμία κρούση, δεν υπάρχει φθορά, του επηρεάζουμε τη ισορροπία, του αλλάζουμε την γωνία, δεν μπορεί να μας χτυπήσει άμεσα, παίρνουμε πλέον εμείς την πρωτοβουλία, ερχόμαστε εμείς κοντά του, οπότε τον βάζουμε μέσα στην απόσταση των χεριών μας.
Το κρίσιμο μέγεθος είναι η χρονική στιγμή που ξεκινά η δική μας κίνηση.
Αν ξεκινήσουμε νωρίτερα, ο αντίπαλος θα το δει και θα ακυρώσει την επίθεση. Έτσι θα βρεθούμε εκτεθειμένοι με το πόδι στον αέρα και αυτός με τα δύο στο έδαφος. Απλά του δώσαμε την πρωτοβουλία. Μόλις χάσαμε.
Αν ξεκινήσουμε αργότερα, είμαστε εκτεθειμένοι, με το ένα πόδι στον αέρα, το πόδι που πατά έχει φορτωθεί όλο το βάρος και το low που έρχεται, χτυπά ανενόχλητο και “κόβει” τη βάση μας. Και η επίθεση του αντιπάλου μόλις άρχισε και υπάρχει και συνέχεια.
Η τέλεια στιγμή είναι να ξεκινήσουμε μαζί. Γιατί προλαβαίνουμε πάντα; Γιατί ο αντίπαλος εκτελεί κυκλική κίνηση και εμείς ευθεία. Φθάνουμε πρώτοι. Με τον τρόπο αυτό η ροπή επιστρέφει σε αυτόν που την αναπτύσσει, τον αντίπαλο. Έτσι φεύγει πίσω, χωρίς καλή βάση, χωρίς οργανωμένη άμυνα, χωρίς ισορροπία. Μπαίνουμε και τελειώνουμε τη δουλειά.
Μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τη στιγμή και να συντονιζόμαστε με την κίνηση του επιτιθέμενου; Η απάντηση είναι ναι και μπορούν να το κάνουν όλοι. Η μαγική λέξη είναι εξάσκηση. Δεν αξίζει τον κόπο;
