Το tetsubo, που σε ακριβή μετάφραση σημαίνει σιδερένιο ραβδί, είναι ένα ρόπαλο από σίδηρο ή χάλυβα. Χρησιμοποιούταν στη φεουδαρχική Ιαπωνία ως όπλο.
Κατασκευαζόταν από βαρύ ξύλο βελανιδιάς και καλυπτόταν με σίδηρο από την άκρη μέχρι τη μέση, με μεταλλικά καρφιά κατά μήκος του σιδερένιου άκρου. Συνήθως ήταν πολύ βαρύ όπλο.
Λόγω του τεράστιου βάρους του, μόνο λίγοι στρατιώτες το μετέφεραν. Ήταν περισσότερο ένα μυθικό όπλο, που το συναντάμε συχνά στις ιστορίες με τους μεγάλους Ιάπωνες δαίμονες “Oni”.
Οι Oni ήταν εξαιρετικά δυνατοί και μπορούσαν να φέρουν αυτά τα όπλα μαμούθ και έτσι προκαλούσαν τον φόβο σε άλλους κακούς δαίμονες.
Στην πράξη, ο σκοπός του tetsubo ήταν να συντρίψει την πανοπλία των εχθρών και να σπάσει τα πόδια των πολεμικών αλόγων τους.
Η τέχνη της χρήσης αυτού του δυσκίνητου όπλου, το tetsubo-jutsu, συνίστατο στην διαχείριση τόσο της ισορροπίας όσο και της δύναμης. Χρειαζόταν μεγάλη ικανότητα για να επανέλθεις σε θέση μάχης μετά από μια αστοχία με το ογκώδες ρόπαλο, καθώς θα μπορούσε να σε αφήσει ανοιχτό σε αντεπίθεση.
Το tetsubo ήταν το αγαπημένο όπλο των sohei (ήταν βουδιστές πολεμιστές μοναχοί τόσο της κλασικής όσο και της φεουδαρχικής Ιαπωνίας) και των yamabushi (ήταν Ιάπωνες ασκητές που ζούσαν στα βουνά), των οποίων οι βουδιστικοί όρκοι τους απαγόρευαν να σκοτώνουν, καθώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να σακατέψουν και να νικήσουν έναν αντίπαλο.
Εδώ βλέπουμε τεχνικές του tetsubo, όπου όπως ήταν αναμενόμενο, κυριαρχούν οι κυκλικές κινήσεις, στην προσπάθεια αξιοποίησης της φοράς του όπλου.
Εδώ βλέπουμε τυπική μάχη μεταξύ δύο ενόπλων, ενός με το tetsubo και του άλλου με το δόρυ. Παρατηρείστε την διαφορά στις κινήσεις. Ο πολεμιστής με το βαρύ tetsubo κάνει κυκλικές μεγάλες κινήσεις και με τους βηματισμούς αλλάζει τις αποστάσεις και τις γωνίες, ενώ ο πολεμιστής με το ελαφρύ δόρυ προσπαθεί να αποφύγει την φορά του χτυπήματος και να χτυπήσει με γρήγορες ευθείες κινήσεις πριν ή μεταξύ των δύο επιθέσεων του tetsubo.
Το tetsubo σήμερα μοιάζει αναχρονιστικό, αφού συνήθως δεν κυκλοφορούν πολλοί με ένα ρόπαλο στο χέρι και δεν γίνονται πολλές επιθέσεις με έφιππους ή οπλισμένους με δόρυ.
Έχει λόγω ύπαρξης η εξάσκησή του σήμερα; Πιστεύουμε πως ναι.
Κατ’ αρχήν για αυτούς που τους αρέσει η παράδοση και θέλουν να την μελετήσουν. Σίγουρα αυτοί θα έχουν πολλά να μάθουν και να ανακαλύψουν. Θα μπορέσουν να εξασκηθούν απέναντι σε άλλα όπλα της εποχής και να εμβαθύνουν στις μεθόδους τους. Εκτός του ότι θα αισθανθούν και λίγο sohei και yamabushi.
Αυτοί που το βλέπουν σαν εργαλείο αυτοάμυνας. Μπορεί να μην το έχουν μαζί τους όταν πηγαίνουν μια βόλτα, αλλά είναι ένα νόμιμο μέσο, που μπορούν να το έχουν στο σπίτι τους και αν μη τι άλλο έχει τον τρόπο του να λειτουργεί αποτρεπτικά. Μπορεί να κατασκευαστεί και από κάποιον που δεν έχει ιδιαίτερες γνώσεις και δεν χρειάζεται να διαθέτει ειδικό εξοπλισμό.
Αλλά όλοι μπορούν να ωφεληθούν, αν το αντιμετωπίσουν σαν εργαλείο ενδυνάμωσης κυρίως των χεριών αλλά και ολόκληρου του σώματος, αφού όλο το σώμα συμμετέχει στις τεχνικές και τον έλεγχο του βάρους αυτού του τρομακτικού όπλου.
