Τα μόνα προστατευτικά που επιτρέπονται είναι μια μασέλα για τα δόντια και σπασουάρ για τα γεννητικά. Η άποψη του στυλ αποτυπώνεται στα λόγια του Oyama: “Η καρδιά του Kyokushin είναι η πραγματική μάχη. Δεν μπορεί να υπάρξει απόδειξη χωρίς πραγματικές μάχες. Χωρίς απόδειξη δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Χωρίς εμπιστοσύνη δεν υπάρχει σεβασμός”.
Στην αναζήτησή του για την δημιουργία των Αρχών του συστήματος, έψαχνε για μια υπέρτατη προσπάθεια που θα συνδύαζε όλα τα στοιχεία που ήθελε να αναδείξει το Kyokushin και η οποία θα οδηγούσε στον τίτλο του εκπαιδευτή.
Και την βρήκε.
Στα μέσα του 19ου αιώνα ζούσε ένας μεγάλος εκπαιδευτής του σπαθιού. Ήταν ο Yamakaaka ή Yamaoka Tesshu, ο οποίος ήταν και ιδρυτής της σχολής Hokushin Itto Ryu. Αυτός λέγεται ότι είχε ολοκληρώσει μια σειρά από 100 μονομαχίες, στις οποίες και νίκησε χρησιμοποιώντας το shinai, το σπαθί από μπαμπού που χρησιμοποιεί το Kendo.
Την εποχή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξε ένας άλλος μαχητής που ενέπνευσε τον Oyama, ο Masahiko Kimura. Ο Kimura ήταν Judoka, 12 χρόνια πρωταθλητής Ιαπωνίας και όπως έλεγε ο Oyama ήταν ο μόνος άνθρωπος που γνώριζε να εκπαιδεύτηκε πιο σκληρά από τον ίδιο. Αυτός είχε αγωνιστεί εναντίον 100 αντιπάλων σε δύο συνεχείς ημέρες και τους νίκησε όλους.
Αυτό ήταν! Όμως σαν πραγματικός ηγέτης ο Oyama αποφάσισε να δοκιμάσει πρώτα ο ίδιος τις ικανότητές του. Μάζεψε τους καλύτερους μαθητές του και αγωνίστηκε 100 φορές. Τους νίκησε όλους. Κανείς δεν αμφισβήτησε την ικανότητα και την αποφασιστικότητά του, αν και τραυματίστηκε σοβαρά στην διαδικασία.
Έτσι εφάρμοζε το τεστ των 100 Kumite για όσους επρόκειτο να εξεταστούν για το 4ο ή το 5ο Dan.
Δείτε το τεστ του Νο 20 Judd Reid. Ο προπονητής του με την μαύρη μπλούζα και το μουστάκι, αριστερά στην οθόνη, που τον βλέπουμε να τον φροντίζει και να του δίνει οδηγίες, είναι ο Έλληνας Nicholas Pettas, μεγάλο όνομα του στυλ στην Ιαπωνία
Όμως σύντομα είδε ότι δεν ήσαν όλοι διατεθειμένοι να περάσουν αυτό το μαρτύριο για να πάρουν τα υψηλά Dan. Τους έλειπε η αποφασιστικότητα. Έτσι το τεστ αυτό κατέληξε να είναι προαιρετικό και ίσχυε μόνο για όσους ήθελαν να κάνουν τα πράγματα με τον «σωστό» τρόπο.
Αρχικά οι αγώνες θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν σε δύο συνεχείς μέρες, αλλά μετά το 1967 ο Oyama αποφάσισε να γίνονται όλοι την ίδια μέρα.
Τώρα οι κανόνες του: Η διάρκεια των μονομαχιών ήταν από 1:30 – 2:00 λεπτά. Άρα μιλάμε για συνολικό χρόνο που θα μπορούσε να φθάσει και τα 200 λεπτά, περίπου τρεισήμισι ώρες μάχης, κάτι που δεν υπάρχει σε κανένα αγώνισμα επαφής στον κόσμο. Για να περάσει ο εξεταζόμενος έπρεπε να νικήσει τους περισσότερους αγώνες, δηλαδή τουλάχιστον 51. Αν έπεφτε κάτω θα έπρεπε να σηκωθεί το αργότερο σε 5 δευτερόλεπτα, αλλιώς έχανε τον αγώνα. Το διάλειμμα μεταξύ των αγώνων ήταν 1 λεπτό. Αν ο αριθμός των αντιπάλων δεν επαρκούσε, τότε κάποιοι μπορούσαν να αγωνιστούν περισσότερες φορές.
Δείτε πως το περιγράφει ο Kenji Yamaki, Νο 13 στην λίστα:
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι για κάποιους η εξέταση θα έπρεπε να γίνεται στην γνώση της τεχνικής και όχι στις ικανότητες στον αγώνα, κάτι που μπορεί να δοκιμαστεί και σε ένα τουρνουά.
Εδώ ο Hajime Kazumi, Νο 16:
Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί που πέρασαν το τεστ. Να σημειώσουμε πριν αρχίσετε το διάβασμα, ότι ο Νο 4, ο Shigeru Oyama αγωνίστηκε συνολικά σε 120 αγώνες σε δύο μέρες, ο Νο 7 ο Howard Collins ήταν αυτός που έκανε το τεστ σε μία μέρα. Όμως το εντυπωσιακό είναι το Νο 17, η Naomi Ali, η μοναδική γυναίκα που ολοκλήρωσε τα 100 Kumite!