Ο Viacheslav Valerievich Datsik ή Red Tarzan ή Red-Haired Tarzan γεννήθηκε στη Ρωσία στις 13 Φεβρουαρίου 1977.
Ο Datsik αγωνίστηκε επαγγελματικά στη γενέτειρά του στο ΜΜΑ μεταξύ 1999 και 2006.
Στο ΜΜΑ συνολικά αγωνίστηκε 15 φορές, νίκησε τις 6, και έχασε τις 9.
Ο Datsik έγινε γνωστός στον χώρο του ΜΜΑ, κυρίως λόγω του υποδειγματικού νοκ-άουτ επί του μελλοντικού πρωταθλητή βαρέων βαρών του UFC Andrei Arlovski, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MFC, στις 9 Απριλίου 1999.
Δείτε τον αγώνα:
Ένας άλλος αξιοσημείωτος αγώνας του ήταν το 2001, όταν αντιμετώπισε τον Vitali Shkraba. Κατά τη διάρκεια του αγώνα πίεσε τον Shkraba στο μάτι, κάτι που το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του.
Δείτε τον αγώνα:
Μετά τους αγώνες
Αφού έχασε 6 συνεχόμενους αγώνες μεταξύ Δεκεμβρίου 2001 και Φεβρουαρίου 2003, ο Datsik ακολούθησε καριέρα στο Kickboxing και εμφανίστηκε για τελευταία φορά στο MMA στις 23 Αυγούστου 2006. Στο Kickboxing συνολικά αγωνίστηκε 8 φορές, με 6 νίκες, οι 4 με νοκάουτ, 2 ήττες εκ των οποίων η 1 με νοκάουτ.
Αργότερα εξαφανίστηκε εντελώς από τους αγώνες, οδηγώντας τις φήμες ότι είχε πεθάνει σε σιδηροδρομικό δυστύχημα. Αυτές οι φήμες, ωστόσο, έπαψαν όταν τον Μάρτιο του 2007 μαθεύτηκε ότι ήταν ζωντανός και καλά, αλλά ήταν φυλακισμένος για ένοπλη ληστεία διαφόρων καταστημάτων κινητής τηλεφωνίας στην Αγία Πετρούπολη .
Όμως ο Datsik είχε κι άλλα “θεματάκια”. Ήταν παρανοϊκός, πράγμα που φαινόταν και μέσα και στους αγώνες αλλά και έξω από αυτούς.
Επιπλέον είχε εμμονή κατά των Εβραίων και των Χριστιανών και αρρωστημένο πάθος με τον σλαβικό παγανισμό.
Η επίσημη ανάλυση των ψυχιάτρων κατέγραφε ότι ισχυριζόταν ότι ο Χριστός ήταν πράκτορας της Μοσάντ, ότι ο ίδιος ήταν ο “Κόκκινος Ταρζάν”, ο γιος του σλαβικού θεού Περούν. Η γνωμάτευση ήταν ότι πάσχει από σχιζοφρένεια και έτσι απέφυγε τις ποινικές κατηγορίες. Αρχικά κλείστηκε σε ψυχιατρικό ίδρυμα υψίστης ασφαλείας για θεραπεία, αλλά μετά μεταφέρθηκε σε ψυχιατρική κλινική χαμηλής ασφάλειας τον Ιούλιο του 2010.
Απόδραση και απέλαση
Τον Αύγουστο του 2010 διέφυγε, ανοίγοντας μια τρύπα στον συρμάτινο φράχτη γύρω από την κλινική χαμηλής ασφάλειας, χρησιμοποιώντας προφανώς τα χέρια του. Στη συνέχεια πέρασε παράνομα τα σύνορα προς τη Νορβηγία με βάρκα και συναντήθηκε με Νορβηγούς δημοσιογράφους. Φορώντας ναζιστικά σύμβολα, είπε στους δημοσιογράφους ότι “δεν ήταν εθνικιστής, αλλά ρατσιστής”. Μαζί με δύο νεοναζί από ένα “πρώην σοβιετικό κράτος της Βαλτικής” που ζούσαν στη Νορβηγία, εμφανίστηκε στη Διεθνή Υπηρεσία Μετανάστευσης της Αστυνομίας στο Όσλο στις 21 Σεπτεμβρίου 2010, όπου παρέδωσε ένα γεμάτο όπλο, δήλωσε ότι ήταν “λευκός πολεμιστής” και ζήτησε πολιτικό άσυλο. Η αστυνομία έψαξε το κατάστημα τατουάζ των φίλων του, όπου βρήκε πέντε παράνομα όπλα και μια κάρτα εισόδου που έκλεψαν από τις Νορβηγικές Ένοπλες Δυνάμεις. Τα ναζιστικά εργαλεία, συμπεριλαμβανομένης μιας μεγάλης κούκλας ντυμένης ναζί, βρέθηκαν κοντά στην μπροστινή είσοδο του καταστήματος. Η εφημερίδα πήρε συνέντευξη από κατοίκους κοντά στο μαγαζί τατουάζ, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι “άκουγαν συχνά δυνατό θόρυβο, ουρλιαχτά και χτυπήματα’. Οι γείτονες δήλωσαν επίσης ότι περιστασιακά έβλεπαν τους ενοίκους του καταστήματος τατουάζ να εξασκούνται σε μάχες ενώ ήταν εντελώς γυμνοί”. Και οι τρεις στη συνέχεια φυλακίστηκαν. Στις 18 Οκτωβρίου οι ρωσικές αρχές έστειλαν αίτημα έκδοσης στις νορβηγικές αρχές.
Ένας νορβηγός γιατρός της αστυνομίας υπέβαλε μια έκθεση που βασίστηκε σε συνομιλίες με τον Datsik και επανεξέταση των διαθέσιμων εγγράφων και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν είχε σοβαρή ψυχική ασθένεια. Οι δικηγόροι του Datsik υποστήριξαν ότι αυτή η γνωμάτευση ήταν δοσμένη από τις ρωσικές αρχές ενώ οι Νορβηγικές έλεγαν ότι πρέπει να του επιτρέψουν να παραμείνει στη Νορβηγία.
Ο Datsik ισχυρίστηκε ότι βασανίστηκε από τις ρωσικές αρχές. Τα βασανιστήρια περιελάμβαναν ηλεκτροσόκ στα γεννητικά του όργανα και τοποθέτησή του σε σιδερένιο κλουβί για οκτώ μήνες, γυμνό και χειροπέδες. Είχε επιχειρήσει δύο φορές να αυτοκτονήσει όσο βρισκόταν στην Νορβηγία λόγω απομόνωσης από τους άλλους κρατούμενους γιατί φώναζε ρατσιστικά σχόλια από το παράθυρο του κελιού του.
Κατόπιν ζήτησε από το δικαστήριο να του επιβάλει τη μέγιστη ποινή, καθώς είπε ότι θα τον βοηθήσει να ζήσει μια πιο υγιεινή ζωή, ενώ ανακοίνωσε ότι είναι “πολύ ωμός για την ανθρωπότητα”. Είχε πει στα Νορβηγικά μέσα ενημέρωσης, ότι θέλει να αγωνιστεί στο ΜΜΑ υπό τη σημαία της Νορβηγίας.
Η Ρωσία ζήτησε την έκδοση του Datsik. Στις 22 Δεκεμβρίου 2010, πραγματοποιήθηκε διαδήλωση από τους οπαδούς του στο Όσλο. Απελάθηκε από τη Νορβηγία στις 18 Μαρτίου 2011.
Τον Δεκέμβριο του 2011, βγήκαν φήμες από τη Ρωσία ότι ο Datsik είχε σκοτωθεί σε αγώνα μέσα στη φυλακή.
Τελικά αποφυλακίστηκε το 2016, μετά από 9 χρόνια κράτησης.
Πολιτική
Ο Datsik συμμετείχε κάποτε σε πολιτικές δραστηριότητες, ως μέλος ενός απαγορευμένου πλέον εθνικιστικού ρωσικού κόμματος, της Σλαβικής Ένωσης. Η παρουσία του ανέβασε το κόμμα σε δημοτικότητα, καθώς το όνομα και η εικόνα του το βοήθησαν να προσελκύσει υποστηρικτές.
Εδώ σε αγώνα του με τον θρύλο του Kick Boxing Jerome Le Banner που αγωνίζεται ακόμη
Ο Datsik είναι πατέρας δύο παιδιών από μια προηγούμενη σχέση με την Xenia Efimova.
Και μια επίθεση στον διαιτητή είναι το λιγότερο
