Το Yama-zuki είναι μια τεχνική γροθιάς που χρησιμοποιείται σε πολλές μαχητικές τέχνες. Στο Karate την ονομάζουν Yama-zuki, στην πυγμαχία, το Kickboxing, το Muay Thai και το ΜΜΑ την ονομάζουν overhead.
Το overhead είναι μια τεχνική γροθιάς που εκτελείται με το πίσω χέρι σε καμπύλη διαδρομή. Δεν λέμε κυκλική διαδρομή, γιατί δεν διαγράφει τόσο κλειστή πορεία. Προηγείται συνήθως η μετατόπιση του εμπρός ποδιού προς τα έξω και η μεταφορά του βάρους στο εμπρός πόδι. Σε όλη την διαδρομή του χτυπήματος, ο αγκώνας παραμένει ελαφρά λυγισμένος. Επειδή είναι τεχνική με μεγάλη διαδρομή, φαίνεται. Για τον λόγο αυτό πριν ξεκινήσει πρέπει να προηγείται κάτι. Αυτό μπορεί να είναι μια προσποίηση που θα παραπλανήσει τον αντίπαλο και θα μας δώσει χρόνο, συνήθως όμως είναι κάτι σχετικό με την θέση του σώματος έναντι του αντιπάλου. Για παράδειγμα μια μικρή μετατόπιση πλάγια με αποφυγή της γραμμής επίθεσης του αντιπάλου, ένα μικρό κενό μεταξύ των χτυπημάτων του, μια μικρή καθυστέρηση στην μετατόπιση ή τον βηματισμό του, το γεγονός ότι περέμεινε κοντά και ξέχασε τα χέρια κάτω. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν κόντρα σε αντίπαλο που έρχεται γρήγορα και απρόσεκτα.
Γενικά πρόκειται για ένα πολύ βαρύ χτύπημα. Ας δούμε τον λόγο:
Στο ευθύ χτύπημα η διαδρομή, η δύναμη της τεχνικής, είναι σε ευθεία γραμμή προς τα εμπρός. Στο overhead, ο αγκώνας είναι ψηλά και η διαδρομή της τεχνικής έχει μια μικρή κλίση προς τα κάτω. Αποτελεί συνισταμένη δύο δυνάμεων. Μίας μεγάλης προς τα εμπρός και μιας μικρότερης προς τα κάτω. Αυτή η μικρή δύναμη ασκεί πίεση στο κεφάλι – στόχο και προς τα κάτω, πιέζοντας τους σπονδύλους του αυχένα και διπλώνοντας το κεφάλι προς τα εμπρός.
Αντί για την βίαιη κρούση της ευθείας γροθιάς, προκαλεί μια απότομη περιστροφή προς τα εμπρός, προκαλώντας μια σύντομη φυγόκεντρη δύναμη στον εγκέφαλο. Για τον λόγο αυτό έχει άμεσο αποτέλεσμα.
Το χτύπημα έχει, από άποψη τακτικής, τρία χαρακτηριστικά:
- Το πρώτο είναι ότι η γροθιά μπορεί να περάσει πάνω από την άμυνα του αντιπάλου, να την παρακάμψει ακυρώνοντάς την. Αν ο αντίπαλος το καταλάβει και σηκώσει τα χέρια να αμυνθεί, τότε ανοίγεται από κάτω και είναι ευάλωτος σε ευθύ χτύπημα στον κορμό.
- Το δεύτερο είναι ότι ο αγκώνας, σε αντίθεση με το ευθύ χτύπημα, είναι σηκωμένος ψηλά. Με τον τρόπο αυτό προσφέρει μια κάλυψη στο σαγόνι μας.
- Το τρίτο είναι ότι δεν βρισκόμαστε πίσω από το κτύπημα αλλά πλάγια. Αν χτυπάμε με το δεξί βρισκόμαστε αριστερά, αν χτυπάμε με το αριστερό βρισκόμαστε δεξιά. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να βρισκόμαστε έξω από την γραμμή πυρός του αντιπάλου, έξω από την γραμμή προσέγγισής του. Με απλά λόγια, σε “νεκρή γωνία”. Δηλαδή σε θέση που εμείς μπορούμε να τον χτυπάμε και αυτός όχι.
Είναι ένα χτύπημα που απαιτεί το σώμα να είναι χαλαρό, αφού τελικά πρόκειται για μια σύντομη περιφορά του λυγισμένου χεριού με άξονα τον πλαγιασμένο κορμό μας.
Στο πρώτο βίντεο βλέπουμε την περιγραφή της τεχνικής από τον γνωστό εκπαιδευτή της Japan Karate Association (JKA) Tatsuya Naka 7ο Dan. Αν προσέξετε, αναφέρει ότι η τεχνική αυτή περιλαμβάνεται σε Kata.
Δείτε τώρα πως περιγράφουν το overhead οι άνθρωποι του ρινγκ:
Τι πρέπει να προσέξουμε να μην κάνουμε όταν εκτελούμε το overhead:
Είναι αποτελεσματική τεχνική; Δείτε:
